tag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post3764450714458380370..comments2023-11-03T11:11:45.525+02:00Comments on nautilus: Το τέλος της διαδρομήςναυτίλοςhttp://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-54684987085668236692009-10-09T17:15:13.277+03:002009-10-09T17:15:13.277+03:00Στο προφίλ μου υπάρχει το e-mail μου. Ωστόσο για ν...Στο προφίλ μου υπάρχει το e-mail μου. Ωστόσο για να μην τρέχεις εκεί είναι: alexandros.damigos@ontelecoms.grναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-64610720680029162372009-10-09T16:22:12.383+03:002009-10-09T16:22:12.383+03:00Αστειεύεσαι; Εγώ ευχαριστώ που μου γνώρισες τον Μπ...Αστειεύεσαι; Εγώ ευχαριστώ που μου γνώρισες τον Μπερνέτ! Το καλύτερό μου να μοιράζομαι σκέψεις πάνω σε τόσο ενδιαφέροντα αναγνώσματα!<br />Κάτι άλλο τώρα...Καθώς διάβαζα το βιβλίο,ερχόντουσαν επίμονα στο νου μου εικόνες ενός σπουδαίου Αμερικανού φωτογράφου.Αισθάνομαι ότι τους δύο δημιουργούς συνδέει μια πνευματική συγγένεια πέρα από την κοινή τους εθνικότητα...<br />Θα ήθελα να σου στείλω αυτές τις φωτογραφίες,αλλά επειδή έχω ένα προβληματάκι με το outlook,θα μπορούσες να μου δώσεις την ηλεκτρονική σου διεύθυνση; Αν δεν επιθυμείς να την κοινοποιήσεις,στείλε στη δική μου: yian.hatz@yahoo.grJohnny Panichttps://www.blogger.com/profile/16277659541170207943noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-29333387367817837602009-10-09T14:24:43.229+03:002009-10-09T14:24:43.229+03:00Και σ'ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου τις τ...Και σ'ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου τις τόσο εύστοχες παρατηρήσεις σου. <br />Ο χαρακτήρας του Ποπ είναι κλειδί στην εξέλιξη του μυθιστορήματος, λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο ως η μαγική γυάλινη σφαίρα που δείχνει την πιθανή εξέλιξη του ήρωα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που μ' αυτόν κλείνει το έργο.ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-40788426831918001502009-10-09T14:14:27.637+03:002009-10-09T14:14:27.637+03:00Αγαπητέ ετερώνυμε... Υποκλίνομαι!!!Αγαπητέ ετερώνυμε... Υποκλίνομαι!!!ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-38342320954748634642009-10-08T22:40:11.213+03:002009-10-08T22:40:11.213+03:00Μόλις περάτωσα την ανάγνωση τoυ μυθιστορήματος.Πολ...Μόλις περάτωσα την ανάγνωση τoυ μυθιστορήματος.Πολύ ωραίο! <br />Το διάβασα ως μια υπονόμευση του είδους,μια ενδόρρηξη των συμβάσεων του αστυνομικού αφηγήματος από τον ίδιο το δημιουργό τους! Οι λάτρεις του είδους δε θα βρουν εδώ την μυστήριο και την αίγλη της παρανομίας.Το "κακό" απομυθοποιείται,γίνεται τετριμμένο και ωχρό.<br />Στην ανάρτησή σου επισημαίνεις ότι η καταδίωξη στο Μεξικό περισσότερο περιπλάνηση είναι παρά καταδίωξη.Πολύ εύστοχο! Θα έλεγα ότι ολόκληρο το βιβλίο διαπερνάται από μια ούτως ειπειν ακύρωση της κίνησης και συνακόλουθα ακύρωση της δράσης και της διαφυγής.Βαλτώδης ακινησία λοπόν και εσωτερικό τέλμα,αλλά με μια εξωτερική αλλαγή χώρων-σκηνικών.Ο Τζιμ Φαρράρ διαφεύγει στο Μεξικό μάταια,αφού θα επιστρέψει σύντομα στη μήτρα του Λος Άντζελες,τη μήτρα του θανάτου.Όμως ακόμα και στην παραμονή του στο ξένο περιβάλλον,το τοπίο μοιάζει φθαρμένο,η συνείδηση δεν αναγνωρίζει τον αλλότριο τόπο ως ένα πεδίο άγνωστο και μυστηριακό,αλλά ως έναν μη τόπο,μια σιχαμερή ανακύκλωση εικόνων,κάτι σαν ένα αδιάφορο θεατρικό έργο που έχει ξαναπαιχτεί:<br /> <br />"Βρισκόταν στο μπαλκόνι μόνος του:Η πόλη από κάτω θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν η Σάντα Κρουζ.Τα φώτα ήταν ίδια,τα βουνά ύψωναν πάλι το ανάστημά τους στο βάθος,η ίδια μουσική ακουγόταν απέξω.Η σκηνή έμοιαζε να επαναλαμβάνεται,αλλά ειρωνικά,για να δείξει ότι είναι ανούσιες όλες οι σκηνές,η ζωή-τα πάντα".<br /><br /> Μπορεί κανείς να δει κατοπτρικά την ίδια ακινησία της κίνησης στο κεφάλαιο 6,(σελίδα 188...),που αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στον γέρο Ποπ.Ο Ποπ δίνει σε ενεχυροδανειστήριο το τηλεσκόπιό του(ταυτόσιμο της ύπαρξής του στο L.A.),για να πάρει το τρένο που θα τον οδηγήσει στην Ιντιάνα,λίκνο της παιδικής του ηλικίας και των χαμένων ονείρων.Και είναι εκεί,μέσα στο τρένο,στο μεταίχμιο παρόντος-παρελθόντος που αντικρύζει τη φενάκη του ονείρου του:<br /><br />"Ξαφνικά ανασηκώθηκε,συνειδητοποιώντας που βρισκόταν.Ήταν ένας γέρος άνθρωπος που κυνηγούσε μόνος του φαντάσματα.Και για μια στιγμή είδε τον κόσμο και τον εαυτό του χωρίς κανένα νόημα:Το όνειρό του ξεφούσκωσε σαν σκασμένο λάστιχο".<br /> <br />Η επιστροφή είναι αδύνατη,ο χρόνος έχει οριστικά παρέλθει.Κι έτσι σε ολόκληρο το μυθιστόρημα διαγράφονται μικροί και μεγαλύτεροι κύκλοι από μηδέν σε μηδέν,εκτροχιασμοί του τίποτα στις ράγες της φθοράς και του χρόνου.Και ο κόσμος συρρικνώνεται σ'ένα ασφυκτικό κοκτέηλ-μπαρ τρίτης κατηγορίας...Johnny Panichttps://www.blogger.com/profile/16277659541170207943noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-25532129936912754232009-09-16T13:24:16.985+03:002009-09-16T13:24:16.985+03:00Ευχαριστώ πολύ,Ναυτίλε! Θα το πάρω αύριο,αλλά υπόσ...Ευχαριστώ πολύ,Ναυτίλε! Θα το πάρω αύριο,αλλά υπόσχομαι ότι θα το διαβάσω μετά τον Ουελμπέκ....:)Ετερώνυμοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-54432843560251596122009-09-16T13:14:09.329+03:002009-09-16T13:14:09.329+03:00Περιέχει μια εκτενέστατη συνέντευξη και το βιβλίο ...Περιέχει μια εκτενέστατη συνέντευξη και το βιβλίο έχει τίτλο "Εκ βαθέων" σε μετάφραση Β.Μπιτσιώρη, εκδ. Εκκρεμές.Μπορείς να βρεις λεπτομέρειες στο λινκ "Δυτικός άνεμος".<br />Όσο για το θεατρικό το έχω ήδη υπόψη μου.ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-49558973440496665032009-09-16T12:45:08.284+03:002009-09-16T12:45:08.284+03:00Ναυτίλε,ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία,αν και μ...Ναυτίλε,ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία,αν και μπερδεύτηκα λίγο…Κυκλοφόρησε βιβλίο που περιέχει συνέντευξή της ή απλώς κάποια συνέντευξή της; Στη δεύτερη περίπτωση δεν νομίζω να πραγματοποιήθηκε αυτόνομη έκδοση.Μήπως δημοσιεύτηκε σε κάποιο περιοδικό ή ξεχωριστά σαν τευχίδιο όπως τα μπιλιέτα του «Οδός Πανός»; Έκανα μια αναζήτηση,αλλά δεν βρήκα κάτι καινούργιο για τη Γέλινεκ.Μια που την αναφέραμε όμως,ας ενημερώσω τους ενδιαφερόμενους ότι η Άντζελα Μπρούσκου ανεβάζει τον Οκτώβρη στο «Από Μηχανής θέατρο» το μονόπρακτο «Τζάκι»,φανταστικό μονόλογο της Τζάκι Κένεντι που εντάσσεται σε μια σειρά γυναικείων μονολόγων της αυστριακής,μεταξύ των οποίων κι ένας του μοντέλου Κλόντια Σίφερ!!! Αν δεν κάνω λάθος,είναι το πρώτο έργο της που ανεβαίνει στην ελληνική σκηνή,παρ’όλο που στο εξωτερικό η δραματουργική της προσφορά είναι εξίσου αναγνωρισμένη με την πεζογραφική.Αν και η απόσταση είναι μεγάλη,με βλέπω για χάρη της λατρευτής μου να κατεβαίνω στα μέρη σας…Ετερώνυμοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-13052758017545893532009-09-16T10:01:44.928+03:002009-09-16T10:01:44.928+03:00Ετερώνυμε, κάπως έτσι αγόραζα κι εγώ και δεν έχω π...Ετερώνυμε, κάπως έτσι αγόραζα κι εγώ και δεν έχω πού να τα βάλω. Πού θα πάει κάποια στιγμή θα το ελαττώσω... ήδη απ' αυτό το μήνα ξεκίνησα τα περιοριστικά μέτρα (κάθε Σεπτέμβρη το κάνω και κρατάει μέχρι το Νοέμβρη). Έσκισα και το τεφτέρι μου με τα βιβλία προς αγορά (αλλά έτσι κι αλλιώς τα θυμάμαι όλα) και θα αγοράζω το πολύ 2 βιβλία την εβδομάδα (χώρια τα προερχόμενα από την αλλοδαπή).<br />A propos, μόλις κυκλοφόρησε κι ένα βιβλίο της αγαπημένης σου Γέλινεκ. Μια συνέντευξή της , "Εκ βαθέων". Το άφησα όμως για την επόμενη εβδομάδα προκειμένου να τηρήσω τα μέτρα.<br />Συμφωνώ και επαυξάνω για τον Χόππερ!ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-84176888835139347912009-09-15T20:00:02.176+03:002009-09-15T20:00:02.176+03:00Αχ,Ναυτίλε,ζημιά μου έκανες πάλι! Θέλω να το αγορά...Αχ,Ναυτίλε,ζημιά μου έκανες πάλι! Θέλω να το αγοράσω κι αυτό! Μου αρέσει ν'ανακαλύπτω "παραμελημένους" συγγραφείς κι αν κρίνω από την ανάρτηση,η ανακάλυψη του Μπερνέτ θα εξελιχθεί σε μια μικρή αποκάλυψη...!<br />Ο πίνακας του Hopper στο τέλος ήταν ό,τι πιο ταιριαστό μπορούσες να βάλεις! Δεν ξέρω αν συμφωνείς,εγώ πάντως τον αναγνωρίζω ως έναν από τους σπουδαιότερους αμερικανούς ζωγράφους...<br />ΥΓ:Αν και αμερικανάκι ο Ουίλλιαμ,ψιλοευρωπαϊκό το κόβω το μυθιστόρημα...Ετερώνυμοςnoreply@blogger.com