tag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post8253456550719701401..comments2023-11-03T11:11:45.525+02:00Comments on nautilus: Μπαλκόνι στο δάσοςναυτίλοςhttp://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-79699496873137315242008-03-11T11:19:00.000+02:002008-03-11T11:19:00.000+02:00προς Βιβλιοκαφέ...Λίγα λόγια για τη μετάφραση :σωσ...προς Βιβλιοκαφέ...Λίγα λόγια για τη μετάφραση :σωστά διαισθάνθηκες ότι ο Γκρακ χρησιμοποιεί σπάνιες λέξεις ,όπως επίσης και λέξεις που δε χρησιμοποιούνται πια (πολλές φορές αναγκάστηκα να κοιτάξω το petit Robert).Η μεταφράστρια πέτυχε να διατηρήσει την ποιητικότητα του έργου και να αποδώσει το ύφος του συγγραφέα ,που για μένα είναι το σημαντικότερο σε μια μετάφραση.Γι αυτό το λόγο επέλεξε να χρησιμοποιήσει λέξεις σπάνιες , αδόκιμες που όμως προσδίδουν μια ποιητικότητα : θολερή γη , σαρκερό στόμα , ρωγοβύζι του λόφου,η πλαγιά ασπρογάλιαζε , χουχούτισμα της κουκουβάγιας ,γλινερά δένδρα κλπ .Βέβαια δε γίνεται αυτό πάντα σε αντιστοιχία με τις γαλλικές λέξεις (πώς θα μπορούσε άλλωστε)το αποτέλεσμα όμως είναι παρόμοιο.Φυσικά υπάρχουν και κάποια λαθάκια όπως (σελ.45)το έλος με τους νερένιους του φακούς (lentilles d'eau) που είναι ένα φυτό που ευδοκιμεί στα έλη σε σχήμα φακής.Αλλά αυτά κατά τη γνώμη μου είναι ασήμαντα.<BR/>Το κείμενο του Γκρακ ακούγεται πολύ όμορφο αν το διαβάσεις (στα γαλλικά) φωναχτά , έχει φαίνεται φροντίσει ιδιαίτερα γι αυτό.Με αυτή τη λογική "ο αέρας σείονταν" ακούγεται πιο εύηχα από το "αέρας σειόταν" (δεν της έχει ξεφύγει γιατί το έχει κάνει και με άλλα ρήματα).Αν κάποιες από τις λέξεις που χρησιμοποιεί τις συναντούσαμε σε ποιήματα δε θα μας ενοχλούσαν καθόλου αν δεν ήταν σύμφωνες με τους γραμματικούς κανόνες.ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-18212894420276379102008-03-07T11:16:00.000+02:002008-03-07T11:16:00.000+02:00Προς athinakis ... σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λό...Προς athinakis ... σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν μπορούσαμε κάθε τόσο να προτείναμε κάποια βιβλία για ανάγνωση και στη συνέχεια διάλογο πάνω σ' αυτά.ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-29486315627935464572008-03-06T08:54:00.000+02:002008-03-06T08:54:00.000+02:00Να προστεθώ κι εγώ σ' αυτούς που ομόρφυνε το πρωιν...Να προστεθώ κι εγώ σ' αυτούς που ομόρφυνε το πρωινό τους...;<BR/><BR/>Αυτός ο διάλογος των κειμένων στην κριτική σου, αναδεικνύει όχι μόνο το μυθιστόρημα, αλλά και την ικανότητα που έχει κανείς (εσύ!) να μπλέκεται μ' αυτό...<BR/><BR/>Καλή σου μέρα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-46028772528724490692008-03-05T23:45:00.000+02:002008-03-05T23:45:00.000+02:00Προς eva ...τι τυχερή που είσαι και μπορείς να ακο...Προς eva ...τι τυχερή που είσαι και μπορείς να ακούς ραδιόφωνο το πρωί ! Χαίρομαι που ομόρφυνα το ξεκίνημα της μέρας σου.ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-84304363843301726262008-03-05T23:41:00.000+02:002008-03-05T23:41:00.000+02:00Προς κοπρόγατα , σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...Προς κοπρόγατα , σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.<BR/>Πιστεύω ότι κάθε αναγνώστης προσλαμβάνει πάντα με ένα μοναδικό τρόπο ένα λογοτεχνικό κείμενο.ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-83587635696613618612008-03-05T19:33:00.000+02:002008-03-05T19:33:00.000+02:00Το παρακάτω κείμενο το έγραψα ως σχόλιο στην πολύ ...Το παρακάτω κείμενο το έγραψα ως σχόλιο στην πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση του "Βιβλιοκαφέ" στο μπαλκόνι στο δάσος.Επίσης κι η φίλη "αναγνώστρια" έχει κάνει τη δική της ανάρτηση για το ίδιο βιβλίο.<BR/><BR/>Αγαπητέ Πατριάρχη , θα σου γράψω λίγα λόγια για το πώς είδα εγώ το μυθιστόρημα . Όπως πολύ καλά γνωρίζεις η λογοτεχνία δεν είναι μαθηματικά για να αποδείξεις στον άλλον πόσο σωστός είναι ο δικός σου τρόπος επίλυσης .Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να περιγράψεις στον άλλο το πώς βίωσες εσύ την ανάγνωση ενός κειμένου.<BR/>Ο Γκρακ βάζει τον ήρωά του σε μια παράδοξη περιπέτεια .Ο Γκρανζ θα βρεθεί μέσα σ’ ένα «παράδεισο» περιτριγυρισμένο από την «κόλαση». Αυτός και οι άνδρες του θα βιώσουν αυτή την αναμονή σαν «διακοπές». Το δάσος , η φύση θα ξυπνήσουν όλες τις αισθήσεις τους . Θα συνδεθούν ιδιόρρυθμα αλλά στενά .Θα απολαύσουν ,τους περιπάτους , το φαί , το ποτό , το κυνήγι ακόμα και τον έρωτα .Μέσα από το «κέλυφός» τους θα βλέπουν τα τεκταινόμενα του πολέμου ως παρατηρητές. Τους βομβαρδισμούς , την υποχώρηση , τους τραυματίες ... Όμως η «κόλαση» θα εμποτίσει τον έως τότε καλά προφυλαγμένο μικρόκοσμό τους : Το χωριό θα εκκενωθεί , το δάσος θα πάψει να είναι πια το ίδιο (άλλες οσμές, άλλοι ήχοι…). Κι οι ήρωές μας δείχνουν σα να μην επιθυμούν πια να φύγουν …Θα ρίξουν μια εύστοχη βολή από το οχυρό τους για να τιμωρηθούν άμεσα: Δυο νεκροί κι ο Γκρανζ τραυματισμένος ….για να καταφύγει στο άλλο οχυρό του ,στο άδειο πια σπίτι της Μόνας όπου θα συναντήσει το πεπρωμένο του.<BR/>Η γραφή του Ζ.Γ. αργή , ποιητική , ατμοσφαιρική και τραγανή .Έχεις την αίσθηση ότι θέλει να ψηλαφίσει τον πυρήνα των ευτυχισμένων στιγμών του ήρωα Γκρανζ-Γκρακ . Ο πόλεμος ,για μένα ,λειτουργεί εδώ ως πρόσχημα .<BR/>Η αντίθεση «παράδεισου-κόλασης» και η εσωτερική πορεία του ήρωα με συνεπήρε. Ένιωσα ότι βρισκόμουν κι εγώ στο «μπαλκόνι στο δάσος» .Όσο παράξενο κι αν σου φανεί δάκρυσα στο τέλος . Μια συγκίνηση που προέκυψε όχι μόνο από τη μοίρα του Γκρανζ αλλά κι από την αισθητική απόλαυση που μου πρόσφερε το κείμενο.ναυτίλοςhttps://www.blogger.com/profile/09899080956999128572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-73564844055690158812008-03-05T12:23:00.000+02:002008-03-05T12:23:00.000+02:00Η συζήτηση μπορεί να αναδείξει πέρα από υποκειμενι...Η συζήτηση μπορεί να αναδείξει πέρα από υποκειμενικές εντυπώσεις και αφανείς -τουλάχιστον σε μένα και στην Αναγνώστρια- αρετές του κειμένου.<BR/>Πατριάρχης ΦώτιοςΠάπισσα Ιωάνναhttps://www.blogger.com/profile/00701590398929263275noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-87619308539460080702008-03-05T10:22:00.000+02:002008-03-05T10:22:00.000+02:00συννεφιά εννούσασυννεφιά εννούσαEva Eksarhouhttps://www.blogger.com/profile/13706750282956271447noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-64087166234481481572008-03-05T10:20:00.000+02:002008-03-05T10:20:00.000+02:00Καλημέρα. Σήμερα μια η συνεφιά, μια το Ιρλανδικό π...Καλημέρα. Σήμερα μια η συνεφιά, μια το Ιρλανδικό παραδοσιακό τραγούδι, “Mrs McGrath”, που άκουσα το πρωί στην εκπομπή του Χρήστου Μιχαηλίδη στο Τρίτο (για την Ιρλανδή μάνα που υποδέχεται τον ανάπηρο γιό της μετά τον πόλεμο), μια το δικό σου ποστ, η μέρα άρχισε διαφορετικά απ’ τις άλλες. <BR/>Πολύ όμορφη η παρουσίαση σου.Eva Eksarhouhttps://www.blogger.com/profile/13706750282956271447noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6275716744959409428.post-80312577278440442382008-03-05T10:18:00.000+02:002008-03-05T10:18:00.000+02:00Καλημέρα, διάβασα προσεκτικά το ποστ και πραγματικ...Καλημέρα, <BR/>διάβασα προσεκτικά το ποστ και πραγματικα είναι υπέροχο. Δυστηχώς δεν πρόλλαβα να διαβάζω το βιβλίο διοτι με συνεπήρε ενα άλλο. <BR/>Διάβασα και το ποστ του Πατριάρχη και είδα με πόσο διαφορετική σκοπιά το είδε ο καθένας. Θα σμφωνήσω όμως οτι αυτη είναι η μαγεία του βιβλίου, οτι μας προσφέρει την ικανότητα να φτιαξουμε εικόνες και οτι ο κεθένας μας διαβαζει και βλέπει σύμφωνα με δικά του βιώματα. Πάντα είχα το ερωτημα, άραγε μια περιγραφη ενος συγγραφεα μπορει να δημιουργησει τις ίδιες εικονες σε διαφορετικους αναγνώστες?κοπρόγαταhttps://www.blogger.com/profile/16535513656435685689noreply@blogger.com