![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWfCB5YuTSXo1a1WP60Cj0WesIjO1YOH5TnLU1aiw65X4G4yoDYG7dChX_lAahBCuC5ophjILYKgebD4UeqQC43BBI2fxPsJ9x4d86_hyOo7V6m3w-UiBYkXU_ijGCFZuxXEvxhIg2rF0p/s320/rose_japanese_wagtail.jpg)
Οι χαρές είναι πουλιά , είπε ένας Κινέζος σοφός
κι όσο πιο δυνατές είναι τόσο πιο μακριά πετάνε.
Οι λύπες είναι δέντρα κι όσο πιο μεγάλες είναι
τόσο πιο βαθιά ριζώνουν.
Ο άνθρωπος είναι χώμα
βαθιά ριζώνουν μέσα του οι λύπες
και βλέπει τις χαρές μακριά του να πετούν.
Αργύρης Χιόνης
2 σχόλια:
Αργύρη πολύ όμορφο!
Καλό σου βράδυ!
Για τον/την Σχοινοβάτη :το ποίημα αυτό ,όπως και το άλλο που έγραψα στο blog σου ως σχόλιο ,ανήκουν στον ποιητή Αργύρη Χιόνη και είναι από την ποιητική του συλλογή : Εσωτικά τοπία (εκδ.Νεφέλη 1991),
Εγώ ήμουν απλός ανθολόγος.Χάρηκα πολύ που σου άρεσαν.
Δημοσίευση σχολίου