Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Εκλεκτικές συγγένειες


... Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην τις παίρνει ο άνεμος


Μ. Αναγνωστάκης






Βάρος για νά 'χουν βάρος
βάρος για νά 'χουνε οι λέξεις
σε πλάκες πέτρινες να τις σκαλίζεις.
Να τις χτυπάς.
Τις λέξεις.
Να τις χτυπάς τις πλάκες.
Να τις χτυπάς σε κεφαλές.
Σε κεφαλές εξόχων...


Π. Μπουκάλας






Οι λέξεις δεν είναι καρφιά
ούτε φύλλα.
Και στο σφυρί αντιστέκονται
και στον αέρα.
Οι λέξεις είναι σαν τα σκάγια.
Ποιες βρίσκουν το στόχο τους
ποιες δεν τον βρίσκουν.
Δεν φταίει πάντα ο κυνηγός.

Μ. Γκανάς




7 σχόλια:

φιλολογικά είπε...

Το μαχαίρι


'Οπως αργεί τ' ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο
μαχαίρι
έτσι αργούν κι οι λέξεις ν' ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς
μην ξιπαστείς
απ' τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι

Άρης Αλεξάνδρου

φιλολογικά είπε...

Αχ τα λόγια μου μόλις που καρφώνουν σα βελόνες
θα πρεπε να ξεσχίζουν σαν σπαθιά ή αλέτρια

Πάμπλο Νερούντα

(Χριστίνα Παπαγγελή/ δεν μπορώ να βάλω την ταυτότητά μου!)

φιλολογικά είπε...

με στιλέτα καρφώνουν τα δικά μου λόγια

Μ. Αναγνωστάκης

ναυτίλος είπε...

Προς p...Τελικά οι εκλεκτικές συγγένειες έπρεπε να περιλαμβάνουν κι άλλα ποιήματα...Σ' ευχαριστώ για τα εύστοχα συμπληρώματα.

skoinovatis είπε...

"...
Σκοπευτήριο ονείρων

Πέλαγος φθινόπωρο τα μάτια της
καθόμασταν μαζί
και τι να πεις;
με πρόλαβαν τα κύματα

φταίνε οι λέξεις;
..."

Roadartist είπε...

Πολύ καλό ναυτίλε..τη καλησπέρα μου..

ερμία είπε...

"Λεξίθρησκος ανάγομαι" κατά τον Καρούζο
;-)