Αστροπελέκι :
η κραυγή του ερωδιού
τρυπά το σκότος .
Χωρίς φεγγάρι ,
χωρίς λουλούδια ή φίλους ,
και πίνει σάκε .
Άνθη κερασιάς :
των περασμένων χρόνων
μικρές φωτίτσες .
Μεσημεράκι :
ο τοίχος να δροσίζει
τις πατούσες μου .
Δροσιά : πώς αλλιώς
να ξεπλύνεις την τόση
σκόνη του κόσμου .
Σημείωση:Τα χαικού είναι σε απόδοση Διονύση Καψάλη από τις εκδ. Άγρα (Ο κόσμος της πάχνης).Το εικαστικό θέμα είναι του Koson Ohara (1877-1945).
5 σχόλια:
Ωραία επιλογή όπως πάντα και όμορφος ο συνδυασμός με τον πίνακα!Πιο πολύ μου άρεσε το τελευταίο"Δροσιά:πώς αλλιώς να ξεπλύνεις την τόση σκόνη του κόσμου".Καταπληκτικό...!
Καλό απόγευμα να έχετε!
κι εγώ σαν την κωνσταντίνα βρήκα το τρίτο χάι κου πολύ ρυθμικά δοσμένο...
Κι εγώ συμφωνώ με την φίλη Κωνσταντίνα...
Όμορφα χαικού και ωραίος ο πίνακας!
Την καλημέρα μου ναυτίλε!
"Όταν αστράφτει
Ο φωτισμένος άνθρωπος
Κι αυτός θαυμάζει"
διάβαζα και το πιό γνωστο του-..κατά τας γραφάς:
"παλιά λίμνη
ένας βάτραχος μέσα πηδά
ήχος νερού"
(χάρηκα για την ανάρτησή σου!)
Προς κωνσταντίνα, abttha,skoinovatis, ερμία ... χάρηκα που σας άρεσε ο Μπασό .
Δημοσίευση σχολίου