Σάββατο 30 Αυγούστου 2008

Ζεστό μεσημέρι








Δεν ξέρω τον κόσμο
Πριν απ' την πτώση του.
Ξέρω μόνο την πτώση .
Γι' αυτό καθημερινώς την εορτάζω .
Ιδίως τα μεγάλα φωτεινά μεσημέρια .
Όταν κάθομαι στις ερημωμένες πλατείες
Και χαϊδεύω με τα μάτια μου
Αυτά τα θρύμματα .
Τις απτότατες αποδείξεις
Της ζωής μου .
(Αφού ζωή είναι αυτό
Που θρυμματίζεται.)




Γιάννης Πατίλης




Σημείωση:Ο πίνακας είναι του E. Hopper με τίτλο Sunday.Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή "Ζεστό Μεσημέρι" (1984).

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Ζωή είναι αυτό που θρυμματίζεται"...Καταπληκτικό!Όπως και το υπόλοιπο ποίημα...Καλό βάδυ

κοκκινη κισσα είπε...

κάθομαι στο καφενείον Αιώνιο Σκότος
και κοιτάζω το φώς.
Είναι τζάμπα.
κερνάει το τίποτα από μέσα."
Γ.Πατίλης

....ξαναδιαβάζω το Ζεστό Μεσημέρι! αφορμής δοθείσης!
καλό φθινόπωρο νάχουμε...

Roadartist είπε...

Καλημερα..
και εμενα η τελευταια φραση μου αρεσε οπως της Κωνσταντινας..
"ζωή είναι αυτό
Που θρυμματίζεται"

ΥΓ Αν κρινω απο τη διευθυνση του blog σου (alexis) μαλλον γιορταζες.. Χρονια σου πολλα!

just me είπε...

Εσύ κι ο Χόπερ κι οι λεπταίσθητες (πάντα) λογοτεχνικές επιλογές σου!
:)
Καλό φθινόπωρο!
(

ερμία είπε...

η φράση του "είμαι βαθύτατα ανέτοιμος για όλα" μού φτάνει και μού περισσεύει..
:-)

ναυτίλος είπε...

Προς κωνσταντίνα ... χάρηκα που σ' άρεσε ...Καλό σου βράδυ ...

ναυτίλος είπε...

Προς κόκκινη κίσσα ... τελικά αγαπούν κι άλλοι την ποίηση του Πατίλη ...

ναυτίλος είπε...

Προς roadartist ... πράγματι γιόρταζα καθώς το όνομά μου είναι Αλέξανδρος . Σ' ευχαριστώ .

ναυτίλος είπε...

Προς just me ... χαίρομαι που σ' άρεσε κι ο Πατίλης κι ο Χόππερ (που είναι από τους αγαπημένους μου ζωγράφους).

ναυτίλος είπε...

Προς ερμία ... κι άλλος λοιπόν αναγνώστης του "ζεστού μεσημεριού" ... κι εγώ που νόμιζα ότι λίγοι το έχουν διαβάσει !

Pellegrina είπε...

Πώς η η σιωπή, η μοναξιά, η περισυλλογή, η συγχρονη αστική θλίψη, μπορούν να έχουν τέτοιο γλυκό φως,τέτοιο υποσχόμενο, νεανικό, σχεδόν ερωτικό ορίζοντα, ... τέτοιο ανεξήγητο και μαγικό υπαινιγμό ε λ π ί δ α ς(μιλάω για Χόπερ, σούπερ αγαπημένο. Ταπεινα ομολογώ, αγνοω τον ποιητή, αλλά μικρή ειμαι ακόμα, στα υπόψη...)

ναυτίλος είπε...

Προς pellegrina ... πράγματι ο Χόππερ είναι εξαιρετικός .Ο Γιάννης Πατίλης είναι ένας ποιητής που άρχισε να εκδίδει ποιήματα τη δεκαετία του 70 .Υπάρχει μια συγκεντρωτική έκδοση "Ταξίδια στην ίδια πόλη" (1970-1990)εκδ. Ύψιλον . Εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει εκδώσει ποιήματα και ασχολείται με την έκδοση του πολύ καλού περιοδικού "Πλανόδιον" .