Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

Βασίλης Ντόκος



ΚΑΤΑΓΩΓΗ


Κατάγομαι απ' το Άργος
και φόνο το φόνο ανεβαίνω
μέχρι τον Αγαμέμνονα

Κατάγομαι απ' το άλγος λοιπόν

Κι ακόμη να πέφτουν βλέπω
μεγάλα κομμάτια αέρα
από τις μαχαιριές
που σώμα ποτέ δεν βρήκανε
μόνο ένα άδειο ρούχο
μια έμμονη απουσία

Σώμα δεν βρήκανε λοιπόν
όσοι βαθιά αγαπήσαν

Κατάγομαι απ' το Άργος
κι είναι αργός ο θάνατος
αν μέσα στα λουτρά
χέρι ερωτικό ποτέ δεν σε αγγίξει
ή δεν σε μαχαιρώσει
την ώρα που γέρνεις τέμνοντας την απουσία
του άλλου

Την ώρα που σπέρνεις σιωπηλός την Κλυταιμνήστρα σου
λοιπόν





Σημείωση: Το ποίημα είναι από τη συλλογή του, "Τα άλεκτα του Αλέξανδρου", εκδ. Πλέθρον. Ο πίνακας είναι έργο του Γιώργου Νικολαΐδη.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άργος-άλγος-αργός.

η πλέξη των λεκτών και των άλεκτων.

ναυτίλε, είμαι στο νησί, εκτός από ένα 4ήμερο που θα λείψω, θα είμαι εδώ!!

ελπίζω να τα πούμε!

ναυτίλος είπε...

Φυσικά και θα τα πούμε!Δυστυχώς φέτος θα αργήσουμε να πάμε στο νησί. Θα είμαστε εκεί στις 3 Αυγούστου.
Την καλημέρα μας!
Φιλιά στη Σκόπελο!!

Κωνσταντίνα είπε...

Υπέροχο!!Πιο πολύ μου άρεσε εκεί που λέει "σώμα δε βρήκανε λοιπόν όσοι βαθιά αγαπήσαν"...Την καλησπέρα μου!