...
Ἐγώ δ’ ἔσοπτρον εἴην,
ὅπως ἀεί βλέπῃς με.
Ἐγώ χιτών γενοίμην,
ὅπως ἀεί φορῇς με.
Ὕδωρ θέλω γενέσθαι,
ὅπως σε χρῶτα λούσω.
Μύρον, γύναι, γενοίμην
ὅπως ἐγώ σ’ ἀλείψω .
Καί ταινίη δέ μαστῶν ,
καί μάργαρον τραχήλῳ.
Καί σάνδαλον γενοίμην
μόνον ποσίν πάτει με.
ὅπως ἀεί βλέπῃς με.
Ἐγώ χιτών γενοίμην,
ὅπως ἀεί φορῇς με.
Ὕδωρ θέλω γενέσθαι,
ὅπως σε χρῶτα λούσω.
Μύρον, γύναι, γενοίμην
ὅπως ἐγώ σ’ ἀλείψω .
Καί ταινίη δέ μαστῶν ,
καί μάργαρον τραχήλῳ.
Καί σάνδαλον γενοίμην
μόνον ποσίν πάτει με.
...
Κι εγώ καθρέφτης να 'μουνα
για να με βλέπεις πάντα.
Εγώ χιτώνας να γενώ,
πάντα να με φορείς.
Νεράκι θέλω να γινώ,
το σώμα σου να λούσω.
Μύρο, γυναίκα, να' μουνα
να σε αλείψω εγώ.
Στο στήθος σου στηθόδεσμος,
κολιέ μαργαριτάρι.
Σαντάλι σου, εμένανε
μονάχα να πατάς.
Σημείωση:Το ποίημα στα αρχαία ελληνικά περιέχεται στην έκδοση Αρχαίοι Λυρικοί-Μελικοί, εκδ. Άγρα στα Ανακρεόντεια αρ.18. Η παραπάνω μετάφραση όμως , είναι του Ναυτίλου. Το εικαστικό θέμα είναι έργο της Σοφίας Λασκαρίδου(1882-1965) με τίτλο "μπροστά στο τζάκι".
5 σχόλια:
"και εγώ καθρεύτης να 'μουνα για να με βλέπεις παντα..." απλά υπέροχο! συνήθως δεν υπαρχουν λόγια να εκφράσεις τέτοιου είδους συναισθήματα...
"θα ΄ναι τα μάτια σου δυο θάλασσες κι εγώ καράβι αταξίδευτο που ξεκινάει για τ' άγνωστο, το απατηλό, το λάγνο.
θα 'ναι η φωνή σου το γλυκό τραγούδι των σηρείνων που θα με παρασέρνει στης αγκαλιάς σου το φιλόξενο ακρογιάλι..."
/θεόφιλος σαρασίδης/
(χίλια συγνώμη για την ύπαρξη μόνο μικρών γραμμάτων αλλά υπάρχει πρόβλημα στον υπολογιστή.)
Προς Κωσταντίνα...
Ημουν σίγουρη πως θα σου αρέσει. Νομίζω πως το είχαμε δουλέψει στην τάξη μαζί, παράλληλο κείμενο με το "Τώρα" του Χριστόπουλου αλλά τότε είχα χρησιμοποιήσει τη μετάφραση του Γιάννη Δάλλα.Τώρα όμως καταπιάστηκα με τη μετάφραση η ίδια.
Ωραίο ποίημα, ωραίες λέξεις.
Προς L...
Χαίρομαι που σου άρεσε.Μερικά πόιήματα καταφέρνουν να μας συγκινούν έχοντας μια διαχρονική αξία.
Καθρέφτης σου να ήμουνα, εμένα να κοιτούσες
χιτώνας να γινόμουνα, πάντα να με φορούσες.
Νεράκι για να έτρεχα, το δέρμα σου να πλύνω
και μύρο, για να μ’ αλειφτείς, θα μπόραγα να γίνω.
Στηθόδεσμος στο στήθος σου, στολίδι στο κεφάλι,
τα πόδια σου να με πατούν, ας ήμουν και σανδάλι.
Έτσι από εδώ: http://palatini.blogspot.com/2010_01_01_archive.html
Γιάννης Κυριαζής
Δημοσίευση σχολίου