Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικη ιστορία






Κάθεται μόνος
και καθαρίζει τ' όπλο του δίπλα στο τζάκι.
Κανείς δε θα 'ρθει και το ξέρει
κλείσαν οι δρόμοι από το χιόνι, σαν πέρυσι,
σαν πρόπερσι, Χριστούγεννα και πάλι
και τα ποτά κρυώνουν στο ντουλάπι.
Το τσίπουρο στυφό, το ούζο γάλα
και το κρασί ραγίζει τα μπουκάλια
Εκείνη τρία χρόνια πεθαμένη.

Κάθεται μόνος του δίπλα στο τζάκι,
δεν πίνει, δεν καπνίζει, δε μιλάει.
Στην τηλεόραση χιονίζει,
το στρώνει αργά στο πάτωμα και στο τραπέζι
και στις παλιές φωτογραφίες,
γνώριμα μάτια των νεκρών,
που τον κοιτάζουν απ' το μέλλον.
Εκείνη τρία χρόνια πεθαμένη
και μόνο το δικό της βλέμμα
έρχεται από τα περασμένα.




Κοντεύουνε μεσάνυχτα
και καθαρίζει τ' όπλο το απ' το πρωί
Πώς να του πω "Καλά Χριστούγεννα",
ευχές δε φθάνουν ως εδώ,
δρόμοι κλεισμένοι, τηλέφωνα κομμένα,
η σκέψη αρπάζεται απ' το κλαδί της μνήμης,
μα να τρυπώσει δεν μπορεί στη μοναξιά του.
Μια μοναξιά που χτίστηκε σιγά σιγά
μ' όλα τα υλικά και δίχως λόγια.

Κοντεύουν ξημερώματα κι ακόμη
γυαλίζει τ' όπλο του δίπλα στο τζάκι
με αργές κινήσεις σα να το χαϊδεύει.
Μένει στα δάχτυλα το λάδι
αλλά το χάδι χάνεται.
Θυμάται κυνηγετικές σκηνές
με αγριογούρουνα και χιόνια ματωμένα,
πριν γίνει θήραμα κι ο ίδιος
στην μπούκα ενός κρυμμένου κυνηγού,
που τον παραμονεύει αθέατος
αφήνοντας να τον προδίδουν κάθε τόσο
πότε μια λάμψη κάνης,
πότε μια κίνηση στις κουμαριές
κι η μυρωδιά απ' το βαρύ καπνό του.
Ξέρει καλά ότι κρατάει
μακρύκανο παλιό μπροστογεμές
γεμάτο σκάγια και μπαρούτι μαύρο.
Όταν αποφασίσει να του ρίξει
δε θα προλάβει πάλι να τον δει
πίσω απ' το σύννεφο της ντουφεκιάς του.




Αν σκέφτεται στ' αλήθεια κάτι τέτοια,
και δεν τον τιμωρώ εγώ μ' αυτές τις σκέψεις,
πώς να πλαγιάσει και να κοιμηθεί.
Λέω να γίνω πατέρας τού πατέρα μου,
ένας πατέρας που του έτυχε
σιωπηλό και δύστροπο παιδί,
και να του πω μια ιστορία
για να τον πάρει ο ύπνος.

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά πάρε και τον πατέρα...

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά
πάρε και τον πατέρα, απ' τις μασχάλες πιασ' τονε
σα να 'ταν λαβωμένος. Όπου πηγαίνεις τα παιδιά
εκεί περπάτησέ τον, με το βαρύ αμπέχωνο
στις πλάτες του ν' αχνίζει.

Δωσ' του κι ένα καλό σκυλί
και τους παλιούς του φίλους, και ρίξε χιόνι ύστερα
άσπρο σαν κάθε χρόνο. Να βγαίνει η μάνα να κοιτά
από το παραθύρι, την έγνοια της να βλέπουμε
στα γαλανά της μάτια, κι όλοι να της το κρύβουμε
πως είναι πεθαμένη.

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά
πάρε κι εμάς μαζί σου, με τους ανήλικους γονείς,
παιδάκια των παιδιών μας. Σε στρωματσάδα ρίξε μας
μια νύχτα του χειμώνα, πίσω απ' τα ματοτσίνορα
ν' ακούμε τους μεγάλους, να βήχουν, να σωπαίνουνε,
να βλαστημούν το χιόνι. Κι εμείς να τους λυπόμαστε
που γίνανε μεγάλοι και να βιαζόμαστε πολύ
να μοιάσουμε σ' εκείνους, να δουν πως μεγαλώσαμε
να παρηγορηθούνε.


Μιχάλης Γκανάς







Σημειώσεις: Το ποίημα του Μιχάλη Γκανά είναι από τη συλλογή του: "Γυάλινα Γιάννενα", εκδ. Καστανιώτης και είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα. Όλες οι φωτογραφίες είναι του Τούρκου σκηνοθέτη Nuri Bilge Ceylan που έγινε γνωστός στη χώρα μας με τις ταινίες: Μακριά, Κλίματα αγάπης και Τρεις πίθηκοι. Οι φωτογραφίες είναι από τη συλλογή του: "Ο πατέρας μου".

12 σχόλια:

Unknown είπε...

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ .

Γρηγορης Αντωνοπουλος είπε...

Χρόνια πολλά! Μερικούς διαύλους επικοινωνίας δεν μπορεί να τους κόψει ούτε το χιόνι το πολύ.

Johnny Panic είπε...

Αυτό το χειμερινό ποίημα είναι μια πολύτιμη εστία ψυχικής θερμότητας.Όταν ο Γκανάς τιθασεύει το συναίσθημά του,αποκτά τέτοια ένταση που σε παραλύει...
Εξαίσιο ποίημα,πραγματικά.

M είπε...

Χρόνια πολλά, καλές γιορτές και καλές αναγνώσεις. :-)

Sue G. είπε...

Ο Nuri Bilge Ceylan ταιριάζει τόσο στο συναίσθημα του Γκανά! Εξαίσιος συνδυασμός... Καλές Γιορτές, nautilus και Καλά Χριστούγεννα!

Ανώνυμος είπε...

Καλέ μου φίλε Ναυτίλε, κάτι η μορφή του γέροντα στη πρώτη φωτογραφία του Ceylan που μου θύμισε το δικό μου πατέρα (έφυγε νωρίς όμως και δεν πρόλαβε να γίνει γέροντας)..κάτι το χιόνι που πέφτει έξω..κάτι η απουσία της ζέστης που ανέδιδε η πατρική αγκαλιά που γίνεται ιδιαίτερα αισθητή τούτες τις μέρες..και με συγκλόνισε το ποίημα του Γκανά!

Σου εύχομαι να ΄σαι καλά και να περάσεις όμορφα Χριστούγεννα με την οικογένεια σου και όλους εκείνους που αγαπάς!

Βίκυ από το Άρνεμ

despoina είπε...

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑ

ναυτίλος είπε...

Ευχόμαστε σε όλους σας χρόνια πολλά κι όπως τα ονειρευόσαστε!

ναυτίλος είπε...

Johnny είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα μου ποιήματα. Και βέβαια το διαβάζω απαγγέλοντάς το με τη συγκίνηση μου να κορυφώνεται όταν ο στίχος του μετατρέπεται σε δεκαπεντασύλλαβο...

ναυτίλος είπε...

Βίκυ, με συγκίνησαν αυτά που γράφεις . Αυτό το ποίημα απ' ό,τι φαίνεται έχει τη δυνατότητα να συγκινεί και να ταξιδεύει ως και το μακρινό κι αναμφίβολα χιονισμένο Άρνεμ.

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Εξαιρετικό.

ds είπε...

Είναι από τ'αγαπημένα μου. Νομίζω υπάρχει και στο youtube κλιπάκι με τον Γκανά να το απαγγέλει (ήθελα να το ανεβάσω κάποια στιγμή!) Καλή χρονιά!