"Στην πραγματικότητα,μια βιβλιοθήκη για να μας είναι χρήσιμη,όποιο μέγεθος και να 'χει, δεν είναι ανάγκη να την έχουμε διαβάσει ολόκληρη.Κάθε αναγνώστης μπορεί να τη χρησιμοποιήσει επωφελώς διατηρώντας μια σωστή ισορροπία μεταξύ γνώσης και άγνοιας,ανάμνησης και λήθης"
Αλμπέρτο Μανγκέλ
Σημειώσεις: Βέβαια αναφέρομαι στη βιβλιοθήκη μου... Είναι ζήτημα αν έχω διαβάσει το ένα πέμπτο από τα χιλιάδες βιβλία που περιέχει! Ωστόσο υποστηρίζω ότι τα "γνωρίζω" όλα σα να πρόκειται για δικούς μου ανθρώπους. Τα έχω χαϊδέψει, τα έχω ξεφυλλίσει, τα έχω μυρίσει, μπορώ να πω ένα σωρό πράγματα για τα περισσότερα απ' αυτά... είτε πρόκειται για βιβλία που έχω διαβάσει είτε για βιβλία που συνέχεια αναβάλλω την ανάγνωσή τους. Πιστεύω ακράδαντα πια, πως ο Μίλτον δεν υπερέβαλε όταν έλεγε ότι τα βιβλία είναι ζωντανά.
ΥΓ: Εδώ και μια εβδομάδα περίπου, ανακαινίζουμε το δωμάτιο της κόρης μας. Αυτό είναι και η αιτία, που ο Ναυτίλος ατόνησε. Η Αντιγόνη, για καλή μου τύχη, μού παραχώρησε το μεγαλύτερο τοίχο της για να βάλω μια βιβλιοθήκη. Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν να τοποθετήσω βιβλία που οι ράχες τους, όταν μπουν το ένα δίπλα στο άλλο, να προσφέρουν αισθητική συγκίνηση ακόμη και σε κάποιον που δεν ανήκει στην Αδελφότητα των φανατικών βιβλιόφιλων. Επίσης, θα έπρεπε απαραιτήτως να συμπεριλάβω νεανικά της αναγνώσματα, όπως τα βιβλία της Άλκης Ζέη ή του Μαρκ Τουέην αλλά και αγαπημένα της μυθιστορήματα, όπως αυτά της Τζέην Ώστεν και των Μπροντέ... Έστω κι έτσι, για μένα ήταν ευτυχία να οργανώνω μια βιβλιοθήκη, να ξεσκονίζω τόμους και να τους μεταφέρω από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Και για τους περίεργους θα αναφέρω ότι η λύση στο πρόβλημα που τέθηκε, δόθηκε κυρίως με τα αγγλικά βιβλία των εκδόσεων Folio Society, που φημίζονται για τις πανέμορφες ράχες τους, τη σειρά Orbis Literae του Gutenberg, μερικά σετ των γαλλικών Pleiade, αρκετούς τόμους από την Library of America, τα κλασικά μυθιστορήματα της Σμίλης και πάρα πολλά βιβλία από την Άγρα και την Ίνδικτο.
Ο πίνακας είναι του Carl Spitzweg με τίτλο: Der Buecherwurm (1850).
14 σχόλια:
Όλα τα λεφτά..το υστερόγραφο σου!
Ίσως αξίζει μια άλλη ανάρτηση "Τα βιβλιοφιλικά-9" με αυτό μόνο!
Να χαίρεσαι τη κόρη σου! :) Πρέπει να φτιάξω λίγο και εγώ τη βιβλιοθήκη μου..
Τι θαυμαστή (κι αναγκαία θα πρόσθετα για τους βιβλιόφιλους) αυτή η ισορροπία που αναφέρεις! Θαυμαστή και η κόρη που διεκδικεί και φροντίζει τόσο για την δική της (βιβλιοφιλική κι αισθητική) ισορροπία όσο και του πατέρα της. Εύγε σας!
Χρειάζοτανε αυτή η ανάρτηση για να ερχόμαστε στην πραγματικότητα .
...μια και μιλούμε για την αισθητική στα ράφια της βιβλιοθήκης, προτείνω και τα ημερολόγια των εκδόσεων Διάμετρος (Χαλκίδα)καθώς και κάποια αντίστοιχα από το Μεταίχμιο, τα τομίδια των εκδόσεων Γαλαξίας και τη σειρά πεζογραφίας της γενιάς του 1930 της Εστίας, επίσης τη σειρά "Γραφές της αθωότητας" των Ελληνικών Γραμμάτων, αλλά και τα τομίδια για τον Εμφύλιο που επιμελήθηκε ο Παντελής Βούλγαρης,...
Καλημέρα φίλοι,
Καλημέρα όμορφη οικογένεια!
Τη ζηλεύω την κόρη σου.Η δική μου βιβλιοθήκη αισθητικά είναι να την κλαίνε οι ρέγγες! Αν πάντως χαλάσουν τα μάτια σου απ'το πολύ διάβασμα,θα έχεις μια Αντιγόνη να σε οδηγεί ανάμεσα στις στοίβες των βιβλίων...
Roadartist... Μα για το υστερόγραφο έγινε η ανάρτηση...
Sue... όταν ήμουν στην ηλικία της κόρης μου (18)είχα μόλις ξεκινήσει τη βιβλιοφιλική μου περιπέτεια... Αφού πολύ γρήγορα γέμισα τη μικρή βιβλιοθήκη που είχα και υπό το φόβο της γκρίνιας των δικών μου (σπατάλη το χαρτζηλικιού μου και έλλειψη χώρου) άρχισα να γεμίζω στα κρυφά τους κενούς χώρους του κρεβατιού μου και του γραφείου μου... μέχρι και στα κουτιά των παπουτσιών μου βιβλία έβρισκες... Κύριο κριτήριο λοιπόν ήταν η εξοικονόμηση χώρου αλλά και ο αριθμός των βιβλίων που έπρεπε να φαίνεται στάσιμος!
Κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνω μια ανάρτηση για την μεταβολή αυτών των κριτηρίων ανάλογα με την οικογενειακή αλλά και οικονομική κατάσταση...
Όχι άλλη πραγματικότητα... Carlos! Φτάνει...
Aγαπητέ μου Γιώργο Θεοχάρη... έξοχα τα ημερολόγια της Διαμέτρου (δυστυχώς σταμάτησαν εδώ και χρόνια να βγαίνουν) αλλά το ακανόνιστο σχήμα τους δεν βόλευε. Τα βιβλιαράκια του Γαλαξία ήταν πολύ λίγα στη βιβλιοθήκη μου και οι ράχες τους ταλαιπωρημένες. Οι εκδόσεις της Εστίας ήταν κατάλληλες, έχεις δίκιο, αλλά δεν τις σκέφτηκα. Υπάρχει όμως ακόμα ένα μικρό ράφι...
Όσο για τις γραφές της Αθωότητας ποτέ δεν τις συμπάθησα, όπως άλλωστε και τα Ελληνικά Γράμματα.
Και η δική μου βιβλιοθήκη έτσι είναι, Τζόνι... πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς; Ζωντανή βιβλιοθήκη είναι κι όχι εκθετήριο ή σκηνικό για διαφήμιση επίπλου.
Αλλά είπαμε, έπρεπε να δείξουν κάποια ελαστικότητα (flexibility)τα βιβλία μου για να καταφέρουν να εισβάλουν και σε ένα ακόμη δωμάτιο.
Προς το παρόν, νιώθω βασιλιάς στη Θήβα μου... θά 'ρθει και η ώρα του Κολωνού... θα 'ρθει, το ξέρω...
"Το σύμπαν που κάποιοι λένε βιβλιοθήκη" Borges
Googlαρε στις εικόνες το: London Library after the 1940 blitz.
Η πιο ατμοσφαιρική εικόνα βιβλιοθήκης...
Αποστόλη πράγματι φοβερή εικόνα!
Η αναφορά στην κόρη σας- μα και στη βιβλιοθήκη- άγγιξε το ευαίσθητο σημείο μου.
Τι θέμα κι αυτό με τη βιβλιοθήκη μας! Σκέτη τρέλα! Χάνει η μάνα το παιδί...
Η δική μου κόρη, 22 ετών, κάθε που φτάνει στο ταμείο του βιβλιοπωλείου, τηλεφωνεί μήπως ήδη έχουμε το βιβλίο...
Έχουμε τόσα πολλά βιβλία πλέον που δεν μπορούμε να τα βρούμε, όταν τα ψάχνουμε.
κ.κ.
Κ.Κ., χαίρομαι που κατά κάποιο τρόπο είμαστε ομοιοπαθείς...
Δημοσίευση σχολίου