Αργύρης Χιόνης (1943 - 25/12/2011)

Συμπληγάδες νύχτες

και μόνος στα κουπιά

Η ποίηση ήταν γι αυτόν

ό,τι για τον Περσέα ο καθρέφτης.

Mόνο μέσ' απ' αυτήν μπορούσε να κοιτάζει

τη φρικτή πραγματικότητα.

"Αφού ποτέ δεν υπήρξε κι ούτε θα υπάρξει ποίημα ωραίο ως δέντρο, γιατί αιώνες τώρα, γράφουμε ποιήματα, κήπους φανταστικούς δημιουργούμε, δίχως καρπούς και δίχως κελαηδίσματα, και δε φυτεύουμε ένα δέντρο ο καθένας, να μεγαλώσει, να φουντώσει, να καθόμαστε τα καλοκαίρια κάτω από τον ίσκιο του, γλυκό κρασί να πίνουμε με φίλους και γειτόνους;"

Σκέψεις που κάνει ενώ εκπονεί το τελευταίο ποίημά του, ποίημα τόσο αδύναμο και αναιμικό που δεν μπορεί ούτ' ένα σπίνο να σηκώσει στα κλαδιά του, ούτ' ένα μυρμηγκάκι να φιλοξενήσει στη σκιά του.

Μόνο η σιωπή, η απόλυτη σιωπή προσφέρεται για τη χαμηλόφωνη συνομιλία των πραγμάτων που, κάτω από άλλες, ηχηρές συνθήκες, ούτ' ένα νεύμα δεν μπορούν να ανταλλάξουν, γιατ΄είν' ευαίσθητα τα πράγματα στον ήχο και δεν αποκαλύπτουν την ψυχή τους εν μέσω οιουδήποτε θορύβου.

Σφαλνά τις πόρτες, τα παράθυρα, τα μάτια, εξώνει από το χώρο ήχο και φως. Ακίνητος, σε μια γωνιά, και σιωπηλός, γίνεται κοινωνός των μυστικών τους, γίνεται κι αυτός πράγμα δικό τους... καλόγερος με λίγα ρούχα κρεμασμένα πάνω του.

Κολυμβητής μεγάλων αποστάσεων μέσα σ' ένα πηγάδι.

Τράβηξε ίσια, ως τον ορίζοντα. Ύστερα, έκανε δεξιά και χάθηκε.

Σημειώσεις: Η ανάρτηση γίνεται εις μνήμην του Αργύρη Χιόνη (στη φωτό), που υπήρξε ένας από τους πιο αγαπημένους μας ποιητές. Όσοι έχουν έρθει σπίτι μας, γνωρίζουν ότι μετά τους μεζέδες και την κρασοκατάνυξη ακολουθούσε πάντα η ανάγνωση... Μερικά από τα πιο αγαπημένα πεζά, που μου άρεσε να διαβάζω στους φίλους μας, ήταν "Οι χελώνες" και "Ο εσωφάγος" από την εξαιρετική συλλογή πεζών του Χιόνη "Όντα και μη όντα" (εκδ. Γαβριηλίδης). Δεν είχαμε τη ευκαιρία να τον γνωρίσουμε προσωπικά αλλά σήμερα νιώσαμε σα να χάσαμε κάποιον δικό μας. Τα παραπάνω ποιήματα είναι από τον "Ακίνητο δρομέα", εκδ. Νεφέλη (ίσως η ωραιότερη συλλογή του) εκτός από το πρώτο που είναι από το "Ό,τι περιγράφω με περιγράφει", εκδ. Γαβριηλίδης. Το εικαστικό είναι τοιχογραφία από την Πομπηία (Περσέας και Ανδρομέδα).