Το μόνο μέρος που πραγματικά ξεκουραζόμαστε είναι η Σκόπελος. Πιο συγκεκριμένα στο Λουτράκι της Γλώσσας. Εκεί που παραθερίζουμε εδώ και 27 χρόνια. Αυτό ισχύει βέβαια μόνο για μένα, γιατί η Χρυσάνθη, γέννημα θρέμμα του νησιού, παραθερίζει εκεί παιδιόθεν.
Το βαλιτσάκι με τα βιβλία μου φέτος θα περιέχει: Το Κουτσό του Κορτάσαρ, Τηλεφωνήματα του Μπολάνιο, Ο θάνατος της Μπελ του Σιμενόν, Η θάλασσα του Μπάνβιλ, Από την Πίζα στην Αθήνα του Λορεντζάτου, Η εποχή των άκρων του Χόμπσμπάουμ, Οι άνθρωποι του Σμάιλι του Λε Καρέ, Φέρτε μου το κεφάλι της Μαρίας Κένσορα του Πάνου Τσίρου, Minima Memorialia του Άγγελου Ελεφάντη.
Φέτος θα γράψω τι θα πάρει και η Χρυσάνθη μαζί της: 1Q84 x 3 του Μουρακάμι (γνήσια μουρακαμική) και Αθώοι και φταίχτες της Μάρως Δούκα.
[Η εικόνα είναι έργο της Debbie Radcliffe και δείχνει άποψη του λιμανιού στο Λουτράκι]
4 σχόλια:
Ωχ! Η κ. Χρυσάνθη θα διαβάσει τα δικά σας βιβλία. Γιατί ο Μουρακάμι στο τελευταίο βιβλίο του είναι μάπα, και η Δούκα όσο περισσότερο γράφει τόσο απογοητεύει. Σας γράφει ένας ακραιφνής Μουρακαμικός και φαν της Δούκα πριν από 30 περίπου χρόνια.
Αλλά μην στεναχωριέστε, αν ξεκινήσετε με τον Χομπσμπάουμ θα γυρίσετε και δεν θα έχετε ακόμη τελειώσει το βιβλίο. Ή, μάλλον, με τα ερωτήματα και τον επαναπροσδιορισμό της σκέψης σας που θα σας έχει βάλει το βιβλίο!
Της τα λέω κι εγώ. Άλλωστε ήμουν υποψιασμένος καθώς είχα διαβάσει στο μπλογκ σου για το 1Q84. Εξάλλου εγώ δεν είμαι μουρακαμικός (αν και το Κουρδιστό πουλί μου άρεσε).
Την τετραλογία του Χομπσμπάουμ την διαβάζω κάθε καλοκαίρι. Φέτος το τέταρτο καλοκαίρι.
Καλές διακοπές να 'χεις!
Δεν ξέρω για τον Μουρακάμι του 1Q84 αλλά, με την Θάλασσα του Μπάνβιλ και τους Ανθρώπους του Σμάιλι θα είναι σίγουρα ωραίες διακοπές! Καλή ξεκούραση και στους δυο!
Sue, καλές διακοπές και σε σένα. Ελπίζω να βρίσκεσαι και συ μπροστά στη θάλασσα... Για χάρη της πήρα το βιβλίο του Μπάνβιλ. Η Χρυσάνθη τελείωσε ήδη τον πρώτο μουρακαμικό τόμο (έκανε ζαβολιά ξεκινώντας τον πριν το ταξίδι) που της άρεσε ενώ ο δεύτερος την έχει απογοητεύσει.
Εγώ πάλι στο ταξίδι τελείωσα το: Ν' ακούω καλά τ' όνομά σου" του Σωτήρη Δημητρίου, που τ' άρπαξα την τελευταία στιμή από τη βιβλιοθήκη μου ενώ τώρα είμαι χαμένος στους κορτασαρικούς λαβύρινθους.
Δημοσίευση σχολίου