είναι μη γίνω “ποιητής”
Μην κλειστώ στο δωμάτιο
ν’ αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω
Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλιωσε
για να με χρησιμοποιήσει
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα
για να κοιμίζω τους δικούς μου
Μη μάθω μέτρο και τεχνική
και κλειστώ μέσα σε αυτά
για να με τραγουδήσουν
Μην πάρω κιάλια για να φέρω πιο κοντά
τις δολιοφθορές που δεν θα παίρνω μέρος
Μη με πιάσουν στην κούραση
παπάδες και ακαδημαϊκοί
και πουστέψω
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί
και την καθημερινότητα που συνηθίζεις
σκυλιά μας έχουν κάνει
να ντρεπόμαστε για την αργία
περήφανοι για την ανεργία
Έτσι είναι
Μας περιμένουν στη γωνία
καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι
Ο Μάρξ …
τον φοβάμαι
το μυαλό μου τον δρασκελάει και αυτόν
αυτοί οι αλήτες φταίνε
δεν μπορώ γαμώτο να τελειώσω αυτό το γραφτό
μπορεί…ε;… μιαν άλλη μέρα…
Σημείωση:Ο πίνακας είναι του Κάζιμιρ Μάλεβιτς ,"Μαύρο τετράγωνο και κόκκινο τετράγωνο" (1915).
20 σχόλια:
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τους στίχους της και μένω στο μεταίχμιο δύο συναισθημάτων... θλίψης και οργής.
Κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς.
Αν ήταν εδώ θα έπαιρνα θάρρος.
Χαίρομαι που η ανάρτηση μου έγινε αφορμή να διαβάσω ένα ακόμη ποίημα της.
Ξέρεις σε ποια συλλογή ανήκει; Φοβάμαι ότι δεν το έχω ξαναδιαβάσει.
Προς librarian ... είναι από το "Ιδιώνυμο" (εκδ. Καστανιώτης).
τοσο επικαιρο. τοσο ομορφο.
"Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες..Έχω χάσει τη φαντασία μου..Κι όταν ακούω, Κατερίνα, φοβάμαι"
Αχ...τι θλίψη,τι φόβος αυτές τις μέρες?Χαμός!Επικρατεί χάος.Τραυματισμοί,καταστροφές,κλοπές,μα το κυριότερο θάνατος!Ο θάνατος ενός 15χρονου,ενός παιδιού στην ηλικία μου.Κι ένα μεγαλο γιατί να τον συνοδεύει στο μεγάλο αυτό ταξίδι...Γιατί να σταματούν εδώ τα όνειρα αυτού του παιδιού?Γιατί?Και αντί να σεβαστούν το χαμό του,καταστρέφουν τα παντα χωρίς όρια...Πολυ ωραία ανάρτηση!!!
Καλό βράδυ...
Η Κατερίνα Γώγου ειναι μεγάλη ποιήτρια. Πρέπει να διαβάσει κανείς το σύνολο του εργου της για να το δει. Κι ακόμη, να ξεκολλήσουμε από το κλισέ των "Εξαρχείων"
Υπάρχει ένα ωραίο βιβλίο, το 'Κατερίνα Γώγου, έρωτας θανάτου" της Αγάπης-Βιργινίας Σπυράτου, εκδόσεις Βιβλιοπέλαγος. Μικρές εκδόσεις, η συγγραφέας μια νεαρή φιλόλογος που διάλεξε ως θέμα για τη διατριβή της δύο ελληνίδες και δύο γερμανίδες ποιήτριες. η άλλη ελληνίδα είναι η Πολυδούρη. Είναι κρίμα που η Ελλάδα ΔΕΝ καταλαβαίνει. Το συμφέρον της, με ανοιχτή ματιά. Η Κατερίνα είναι από τις σημαντικότερες -και τραγικότερες- μορφές της σύγχρονης τέχνης του 20ου αιώνα στην Ελλάδα Παρτε τα άπαντά της και διαβάστε τα όλοι. Ξεχάστε το λαϊκισμό των Εξαρχείων και βυθιστείτε σε μια γλώσσα που ούτε μια λέξη της δεν είναι επιτηδευμένη, κι όμως ούτε ένα ποίημα δεν παύει καθε στιγμή, σε όλες τις επιλογές του, τα στοιχεία, τη φόρμα, να είναι ποίημα. Η ποίηση που έκανε την πραγματικότητα α λ ή θ ε ι α. Μεγάλη, αθάνατη Κατερίνα..
Προς κοπρόγατα... πράγματι η Γώγου και ωραία γράφει και επίκαιρη αποδεικνύεται .
Προς νυχτερινό ...ευχαριστώ για το συμπλήρωμα ... είναι τόσα πολλά αυτά που έχει γράψει η Γώγου και που θα μπορούσαν εμπλουτίσουν αυτήν την ανάρτηση σχολιάζοντας την επικαιρότητα !
Προς κωνσταντίνα ... το θέμα είναι να μπορέσει ο καθένας μας να σταθεί κριτικά (όσο δυνατόν μπορεί να είναι μέσα σ'αυτό τον καταιγισμό ερμηνειών) απέναντι σε όσα συμβαίνουν και (τουλάχιστον) να προσπαθήσει να βρει τα αίτιά τους .
Προς πελεγκρίνα ... συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες για την Γώγου . Είναι σπουδαία ποιήτρια και ελπίζω κάποια στιγμή ο Καστανιώτης να συγκεντρώσει το έργο της σε ένα τόμο απάντων αντάξιό της .Τώρα οι πρώτες της συλλογές (που για μένα είναι και οι καλύτερες) είναι εξαντλημένες .Προσωπικά άργησα πολύ να την ανακαλύψω . Πριν από μερικά χρόνια έπεσε στα χέρια μου το "Ιδιώνυμο" ( δίπλα σε ένα κάδο ανακύκλωσης στη γειτονιά μου ) και όταν διάβασα τα ποιήματά της έμεινα άναυδος .
ΥΓ: Το βιβλίο που αναφέρεις δεν το γνωρίζω θα κοιτάξω να το βρω.
Καλημερα. Έχω τη γνώμη ότι στις τελευταίες συλλογές άρχισε να πειραματίζεται με μια φόρμα πιο σύνθετη -ή/και με θέματα πιο εσωτερικά. Δεν στέρεψε, αντίθετα εξελισσόταν. Είναι ίσως "χειρότερες" γιατί δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Βλέπε και το "με λένε Οδύσσεια", που δείχνει μια ειλικρινή, ανήσυχη διανοούμενη περά από το "κακό παιδί" κλπ.
(Κάποτε να μαζευτούν μερικοί σοβαροί άνθρωποι με προσόντα και να γράψουν κάτι άξιό της. Ούτε που την αναφέρουν οι mainstream συλλογές κλπ)
Μου επιτρέπεις:
Καμιά φορά
όταν όλα νυστάξουνε
η νύχτα αθόρυβα κατρακυλά απ' τις κοιλάδες του ουρανού
και χνούδια σηκώνονται α' τα μάγουλα
των απαγορευμένων δρόμων...
Ποδοβολητά τότε σφαγμένων αλόγων ακούγονται
νά ρχονται από μακριά
κατά δω κατά νύχτα στην πόλη
Σκοτωμένοι για μας
μαύρο περιβραχιόνιο φορούν
(ποιος είπε οι πεθαμένοι δεν πενθούν;)
άγγελοι τρομαχτικοί σαλεύουν τα φτερά
κι όσοι δεν τρόμαζαν τρομάζουν
Ήσυχα
τότε
ο ύπνος έρχεται
πρόβα θανάτου τελική
τους ημιτελείς αδερφούς του στη γη
αγκαλιά του να πάρει...
Α τότε
πόσο εύκολα παίρνουνε τα βλέφαρά μου
στις άκρες τους φωτιά
τότε που οι πλατείες ρίχνουνε βαθιά σκιά
κι οι πεταλούδες
σύμβολο των τρελών
στη σιωπή των ποιητών
μεταλλάζουν...
Τότε είναι
που η ψυχή μου ερωτικά πελιδνή
γδύνεται πίσω της το σώμα της-σπίτι
και πίσω απ' τις αμπαρωμένες πόρτες
συλλογικού τρόμου λοστών χιαστί
πάει...
Έξω
αλαλαγμοί βρυκολάκων
εμποροπανήγυρεις και εκχυδαϊσμοί
πόρνες με κόκκινα ρούχα και πράσινα τόξα
εκφυλισμένοι επίλεκτοι σε ιερή συμμαχία
ασελγούν παρά φύσιν απάνω τους
ανοίγει η πόλη ανοίγει τα πόδια της
χωρίς τέλος τα πόδια
στη χώρα αυτή
των τεθνεώτων ζωντανών
στη χώρα των απόντων
στη χώρα αυτή της λογικής
στη Χώρα Χωρίς Φώτα.
(από τους "Απόντες")
Προς πελεγκρίνα ... έχεις δίκιο απ' ότι φαίνεται . Ίσως θα πρέπει να εφοδιαστώ και τις 4 επόμενες συλλογές της ή να περιμένω την έκδοση των Απάντων της ...
ΥΓ. προχθές πήρα το "κεφάλι και κοιλιά".
Ωραία (για το "κεφάλι")Νομίζω ό,τι πρέπει να το διαβάζεις εναλλάξ με το Μουρακάμι!!
Έτσι πρέπει να είναι αυτές οι μέρες...να παίρνουν θέση και οι νεκροί...
Καλως σε βρήκαμε Ναυτίλε..και πάλι.
Προς ΠΕΛΕΓΚΡΊΝΑ ... μια βιβλιοθήκη που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να είναι μια βιβλιοθήκη της Βαβέλ ... κι ως εκ τούτου κι ο Μουρακάμι κι ο Τσβέρεντς κι Βαλερύ κι ο Ράουτερ (τους δυο τελευταίους τους διαβάζω αυτές τις μέρες παράλληλα με ένα μυθιστόρημα) έχουν θέση σ' αυτήν κι ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν είναι να διαβάζω κινούμενος "διαγωνίως" στα ράφια της βιβλιοθήκης μου , να κάνω ανασκαφές στα ντουλάπια μου που ξεχειλίζουν πιάνοντας ένα βιβλίο στην τύχη , να θέτω σε κίνηση τη μεγάλη υδρόγειο σφαίρα μου και στα τυφλά να τη σταματώ σε μια χώρα για να διαβάζω στη συνέχεια ένα βιβλίο που αναφέρεται σ'αυτήν,...
ΥΓ. Πάντως ο Τσβέρεντς μου θύμισε τα φοιτητικά μου χρόνια καθώς βλέποντας το στο παλαιοβιβλιοπωλείο ,απ' όπου το πήρα ,μου ήρθαν εικόνες από την εποχή που φρέσκο-φρέσκο είχε θέση σε κεντρικά ράφια βιβλιοπωλείων.
Προς στάβλο ... ας μη γελιόμαστε πιο επίκαιρες αυτές τις μέρες είναι οι θέσεις των νεκρών παρά των ζωντανών .
Ε.Α.Ράουτερ, "Η κατασκευή υπηκόων, πώς κατασκευάζεται μια γνώμη σε ένα κεφάλι", μτφ. Κούρτοβικ,εκδ. Αιγόκερως. Απολύτως επίκαιρο. Βαβέλ ναι. Αλλά για να έχεις μεγάλη υδρόγειο θα έχεις και μεγάλο σπίτι (βλέπε ανέκδοτο με το ενυδρείο) άρα είσαι πλούσιος, άρα τι Γώγου, Τσβέρεντς και Ράουτερ μας παραμυθιάζεις!
Προς πελεγκρινα ... η αλήθεια είναι πως πράγματι έχω μια πολύ πλούσια βιβλιοθήκη . Χιλιάδες βιβλία ... και πολλά απ' αυτά παραμένουν αδιάβαστα . Βλέπεις αγοράζω με πιο αυξημένο ρυθμό απ'ότι διαβάζω και γνωρίζω καλά ότι όσα χρόνια κι αν ζήσω δε θα προλάβω να τα διαβάζω.Ελπίζω βέβαια ότι ο κάτω (ή πάνω) κόσμος θα ένα είδος παράδεισου με βιβλιοθήκες , όπου απαλλαγμένος από το μόχθο του βιοπορισμού και της καθημερινότητας θα μπορώ να διαβάζω όσο θέλω και θα βρω τα αδιάβαστα βιβλία μου , έστω και σε άλλες εκδόσεις.Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει παρά τις προσπάθειες μου να ξεπεράσω αυτό το βίτσιο μου: να θέλω να αποκτώ όποιο βιβλίο μου φαίνεται αξιόλογο (για πιο αναλυτικό βιογραφικό μου βλέπε τον ψευδοετερώνυμο του Πεσσόα ,αλλά δικό μου ημιετερώνυμο: Ναουτίλιο Νεμάο , στην σχετική ανάρτηση)
ΥΓ. Το φαντάστηκα ότι ο Αυστριακός Ερνστ Αλεξάντερ Ράουτερ (1929-2006), (προσπαθούσα πριν από λίγο να βρω το βιογραφικό του στο διαδίκτυο) θα σου ήταν γνωστός.
εσυ εισαι ΠΟΛΥ προχωρημένος, αφού φτιάχνεις και ..ψευδοετερώνυμα! Εγώ ένα ψευδώνυμο εχω όλο κι όλο κι είχα αρχίσει να ..μπερδεύομαι! Ενιγουέι, περί ορέξεως...
ΔΕν υπάρχει άλλος κόσμος και ΜΗΝ το ξεχνάμε!
(είσαι ερασιτέχνης μάγειρας;)
Προς πελεγκρινα ... φυσικά και δεν υπάρχει άλλος κόσμος ...κι ωστόσο κι ωστόσο ...
ΥΓ. Η μαγειρική είναι μια από τις αγαπημένες ασχολίες μου
Δημοσίευση σχολίου