Αφορισμός
Κάθε εργαλείο
κάνει πιο λείο τον κόσμο
Και κάθε μέρα που περνάει
ο κόσμος γλιστράει πιο πολύ
μεσ' απ' τα χέρια μας
Από τις "Παραλλαγές σε ένα σώμα"
Άραγε υπάρχει η άλλη άνοιξη
ή κηπουργώ στ' ανεπανόρθωτο
Φυτεύω σώματα στην πίσω αυλή της αίσθησης
κι ο χρόνος τα κλαδεύει
Σημείωση:Ο Αφορισμός είναι από το "Κυλιόμενο φως" (εκδ.Γαβριηλίδης 2001) και η 10η παραλλαγή σε ένα σώμα από τα "Άλεκτα του Αλέξανδρου" (εκδ.Πλέθρον 1994). Ο πίνακας είναι του Fernand Leger (Les constructeurs).
12 σχόλια:
Καλημέρα!Τι όμορφη ανάρτηση,υπέροχη!Κι ο πίνακας όμως δεν πάει πίσω...
Φιλάκια!
αν και η γενιά του '80 χαρακτηρίζεται από αρκετή εσωστρέφεια και ένα είδος "ναρκισσισμού",νομίζω ότι ο Ντόκος γίνεται με τους στίχους του κοινωνός του αδιέξοδου που μ α ς ταλανίζει αποφεύγοντας -παρά τη χρήση του α ενικού -την προσωπική αναφορά.
άλλη μια εξαίρετη ανάρτηση,ναυτίλε,μας ταξιδεύεις πάντα πολύ όμορφα!
το εργαλείο λειαίνει τον κόσμο
αυτή η απουσία των εξογκωμάτων που θα μπορούσαν να τον σβηνώνουν ανάμεσα στα δάχτυλα
οι διαφορές και οι αποκλίσεις διαρκώς σχηματίζουν τον κόσμο στην πολλαπλότητά του
η λείανση που επιφέρουν οι κανονικοποιήσεις της ομοιομορφίας δημιουργούν αυτή την εγκληματική απλότητα με την οποία και από την οποία κάθε νόημα ψάχνει αλλά δεν βρίσκει τον κόσμο
Το σαιξπηχήριο Spending again what is already spent.
Βαγγέλης Ι.
η αλήθεια κατακέφαλη.
εύγε.
αγαπητέ ναυτίλε και φίλοι του ναυτίλου αφιερώνω τα τραγούδια σώματος - υβριδια σκουριάς στο substratum (είσοδος από το metissage)
Προς σαμσών ... πράγματι !
Προς Κωνσταντίνα ... σ' ευχαριστώ . Καλό βράδυ να έχεις !
Προς νυχτερινό ... εξαίρετος ο Ντόκος ... Αλγοσαρωνικός ...Τα άλεκτα του Αλέξανδρου ... Η κοίμηση του κειμένου ...Κυλιόμενο φως...Οι καλύτερες προθέσεις ...
Τώρα ,για τα περί γενιάς '80 ειλικρινά δεν ξέρω και πολλά . Μετά τη γενιά του '30 τα έχω λίγο χάσει...Άντε λίγα για την ποίηση της ήττας κι ακόμα λιγότερα για τη γενιά του '70 ...μετά εγώ τουλάχιστον χάνω τον μπούσουλα και δεν μπορώ να μιλήσω για γενιές...
Προς βαγγέλη ιντζίδη...ο αφορισμός για το εργαλείο μου ήρθε στο μυαλό καθώς διάβαζα τις περιπέτειες του Μπαρνταμού στη Αμερική . Είναι απίστευτο σε τι περιπέτειες μπορεί να σε οδηγήσει μια ανάγνωση ... Από το Κογκό μαζί με το Μάρλοου αναζητώντας τον Κούρτς στα βάθη του σκότους έως του Κούφιους ανθρώπους του Έλιοτ και ... στον Καχτίτση της Ντουάλα , του Μοντρεάλ και της ...Γάνδης ...
ΥΓ. Όσο για τα τραγούδια και τα υβρίδια θα τα πούμε στο substratum ..
Ναυτίλος
Κοχύλι άσπρο και πυρό επάνω στο τραπέζι
Γράφει η Μάτση Χατζηλαζάρου
άρα είναι να μην είσαι σε διακειμενικές και όχι μόνον αναγνωστικές περιπέτειες :)
Βαγγέλης Ι.
Δημοσίευση σχολίου