Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Η μέρα της κουκουβάγιας







"Όσο γράφετε, γράφετε. Τέχνη κάνετε σβήνοντας", γράφει ο Αλέξης Πανσέληνος στον 28ο αφορισμό του στα ευφυή Σεμινάρια δημιουργικής γραφής. Αν πολλοί από τους εκατοντάδες σημερινούς συγγραφείς μας προσπαθούσαν να ακολουθήσουν έστω και μια ντουζίνα από τους 48 αφορισμούς του, θα είχαμε όχι μόνο περισσότερα δέντρα να χαιρόμαστε αλλά και περισσότερα καλά βιβλία να απολαμβάνουμε...
Συγγνώμη που το γράμμα μου είχε τέτοιο μάκρος αλλά δεν είχα το χρόνο να το κάνω πιο σύντομο, έγραφε κάποιος Γάλλος συγγραφέας μερικούς αιώνες πριν από την εποχή μας. Και ο Σικελός Λεονάρντο Σάσα αναφέρει σε μια σημείωση του βιβλίου ότι του χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος μετά τη συγγραφή του μυθιστορήματός του, "Η μέρα της κουκουβάγιας", για να αφαιρεί συνεχώς κομμάτια και τελικά να το συντομεύσει τόσο, ώστε να χωρέσει σε λιγότερο από 140 σελίδες (στην ελληνική του μετάφραση). Δικαίως βέβαια γιατί η Μέρα της κουκουβάγιας είναι ένα έξοχο αστυνομικό μυθιστόρημα για την Σικελία και την Μαφία. Είναι το δεύτερο έργο του που διαβάζω μετά το εξαιρετικό, ίσως και καλύτερο, "Στον καθένα αυτό που του αξίζει" (εκδ. Καστανιώτης) με παρόμοιο θέμα. Μέσα σε ελάχιστες σελίδες με μια σχεδόν ελλειπτική γραφή γράφει όσα χρειάζεται για να σκιαγραφήσει την πατρίδα του, την κοινωνία της, τις διαπλοκές της και τους χαρακτήρες του δίνοντάς μας μερικές θαυμάσιες σελίδες σχεδόν ποιητικής γραφής.
[Ο Γάλλος συγγραφέας είναι ο Μπλαιζ Πασκάλ και το ακριβές απόσπασμα είναι "Je n'ai fait celle-ci plus longue que parce que je n'ai pas eu le loisir de la faire plus courte" από την 16η Επαρχιακή επιστολή]

Δεν υπάρχουν σχόλια: