Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Διονύσης Καψάλης







Στάσου να σου πω το μύθο του σεισμού μου .

Τ' ανείπωτα χρυσάφια τα λόγια σου , τ' ανείπωτα βραχιόλια τα φιλιά σου .

Ο αστράγαλός σου , και στάχτη ο κόσμος όλος , ο γιαλός .






Σημείωση:Το ποίημα είναι από τη συλλογή "Τέσσερα" , εκδ. Άγρα . Ο πίνακας είναι του Γκούσταβ Κλιμτ (Danae) .

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτή είναι η σύμπτωση στον"κρότο του χρόνου".Όλο το απόγευμα με Καψάλη..και μετά η ανάρτηση..Εξαιρετική ,όπως και όλες σου οι αναρτήσεις.

Άλλο ένα του ίδιου, για τη σελίδα σου:
ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ



Πτυχές του σώματός σου στα σεντόνια

Δεν έχω άλλο κόσμο να σου δώσω.

Απόψε, που με βάρυναν τα χρόνια

και σκέφτομαι να φύγω, να τελειώσω



γυρεύω το σκοτάδι σου, σαν να ‘σουν

Αυγερινός, σε αυτούς που θα με χάσουν

Γυρεύω το ξημέρωμα πριν φύγει

το σώμα σου στα δάση και στα ρίγη.



Μα, σκύβω κι ακουμπώ στη μυρωδιά σου

με τ’ άστρωτα λευκά παρηγοριέμαι

και να, θυμάμαι κάτι στα μαλλιά σου

σαν φως και λίγο-λίγο αποκοιμιέμαι…

ναυτίλος είπε...

Προς νυχτερινό ... σ'ευχαριστώ για το αντίδωρο . "Ο κρότος του χρόνου" είναι αναμφίβολα ένα ποιητικό επίτευγμα και από τις καλύτερες ποιητικές συλλογές που διάβασα τον τελευταίο καιρό .

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Θα μου επιτρέψεις να προσθέσω ένα λινκ από μία ανάρτηση για τον Κρότο του χρόνου, μιας κι εκεί δεχτήκαμε μια απροσδόκητη επίσκεψη, την κόρη του, όπως μας έγραψε, που έδωσε μια άλλη διάσταση στην "συζήτηση". - (εννοείται, με όση "βεβαιότητα", περί της δηλωμένης ταυτότητας των σχολιαστών, σου παρέχει το ίντερνετ.)

υ.γ. κι ένα από τα μελοποιημένα ποιήματά του, αντί ευχής για Καλό Φθινόπωρο.

ερμία είπε...

πριν χρόνια είχα σταματήσει να τον διαβάζω-πολύς λυρισμός και ρίμα που απο φύση με κάνει να αντιδρώ αρνητικά.
σ΄αυτό το βιβλίο του μού φαίνεται πως ο λυρισμός του γίνεται πιό "ρεαλιστικός" αν στέκει αυτή η έκφραση,και η ρίμα δεν είναι πιά τόσο εμφανής.έτσι, μπόρεσα να απολαύσω τη σκέψη του

(ο "χρυσός" Κλιμτ τέλειος στα αποσπάσματα που διάλεξες :-))

Ανώνυμος είπε...

votre gout est impecable

Flora είπε...

Άλλος αέρας πνέει εδώ.
Άρωμα νυχτολούλουδου,
αύρες πελάγου,
ησυχία δειλινού.

Να είστε καλά.
θα σας έρχομαι πάλι...

ναυτίλος είπε...

Προς κ.σ-μ ...ευχαριστώ για το συμπλήρωμα με την ανάρτησή σου .

ναυτίλος είπε...

Προς ερμία ... πράγματι σε πολλές συλλογές του χρησιμοποιεί τη ρίμα .Αλλά όχι σε όλες.Ιδιαίτερα στην τελευταία του "ο κρότος του χρόνου" που είναι εξαιρετική

ναυτίλος είπε...

Προς ανώνυμο ... merci...

ναυτίλος είπε...

Προς flora ... σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ... πάντα ευπρόσδεκτη .