It's a beautiful day και όχι μόνο γιατί μετά από πολλά χρόνια ξανάκουσα ένα τραγούδι που είχα λατρέψει στην εφηβεία μου, το Girl with no eyes, αλλά γιατί στα διαλείμματα του Είναι και χρόνος, διαβάζω ένα αριστούργημα που δεν το χορταίνω, "'Ολοι οι άνθρωποι του βασιλιά", του Ρόμπερτ Πενν Ουώρρεν.
"Doesn't eveybody know (everybody know)
Everybody know love takes a lifetime?
And doesn't everbody know (everybody know)
Everybody know love is the eyesight?
It's the eyesight of a lifetime"
"Όμως το γλιτσερό, θλιβερό μικρούλι έμβρυο που είσαι εσύ εκεί στα βάθη που είσαι και πάλι εσύ σηκώνει το θλιβερό προσωπάκι του και τα μάτια του είναι τυφλά και τρέμει σύγκορμο μέσα σου, γιατί δεν θέλει να ξέρει.... Θέλει να πλαγιάζει στο σκοτάδι και να το ζεσταίνει η άγνοιά του. Η γνώση είναι ο στόχος του ανθρώπου, όμως υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί να το γνωρίζει. Δεν μπορεί να γνωρίζει αν η γνώση θα τον σώσει ή θα τον σκοτώσει..."
"Μέσα στη γνώση, το Dasein αποκτά μια νέα κατάσταση του Είναι σε σχέση προς τον κόσμο... Τούτη η νέα δυνατότητα του Είναι μπορεί να αναπτυχθεί αυτόνομα, να καταστεί μέλημα και να αναλάβει ως επιστήμη την καθοδήγηση του Εν-τω-κόσμω-Είναι. Η γνώση, εντούτοις, ούτε δημιουργεί για πρώτη φορά ένα commercium του υποκειμένου με έναν κόσμο, ούτε αυτό το commercium προκύπτει από μια επίδραση του κόσμου πάνω σε ένα υποκείμενο. Η γνώση είναι ένας τρόπος του Dasein που θεμελιώνεται στο Εν-τω-κόσμω-Είναι".
(Οι μεταφράσεις είναι αντίστοιχα της Αθηνάς Δημητριάδου και του Παναγιώτη Θανασά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου