Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Οδυσσέας - 17

Τζέημς Τζόυς, εκδ. Κέδρος, μτφ. Σωκράτης Καψάσκης.
James Joyce: Ulysses. Folio Society, 2004 (1926).
James Joyce: Ulysses. Penguin 1992, annotated by Kiberd (1960).

16. Εύμαιος

Στο "Καταφύγιο του Αμαξά" περασμένα μεσάνυχτα.



Μετά τις περιπέτειες στην "Κίρκη", ο αποκαμωμένος Μπλουμ, ως καλός Σαμαρείτης, οδηγεί τον ζαλισμένο κι εξαντλημένο Στήβεν σε ένα κιόσκι αμαξάδων για μια ανάπαυλα. Εκεί, ανάμεσα σε απόκληρους του Δουβλίνου γίνεται η αναπάντεχη "αναγνώρισή" τους. Ο νηφάλιος, γήινος και πρακτικός Μπλουμ καταφέρνει να βρει σημεία επαφής με τον εσωστρεφή, είρωνα και διανοούμενο Στήβεν. Ο Οδυσσέας φεύγει μαζί με τον Τηλέμαχο από το καλύβι του Εύμαιου με κατεύθυνση την Ιθάκη.

"Παρόλο που δεν έβλεπαν τα πάντα με το ίδιο μάτι, οπωσδήποτε υπήρχε μια κάποια αναλογία, σαν, κατά κάποιο τρόπο, το μυαλό και των δυο τους να ταξίδευε στο ίδιο τραίνο σκέψης".





Η μεταμεσονύχτια γραφή του Τζόυς σχεδόν υπνοβατεί. Η κόπωση των ηρώων του "Εύμαιου" παρασύρει  και το ύφος του 16ου επεισοδίου. Οι φράσεις κομπιάζουν, σκοντάφτουν και χάνονται μες στα λαβυρινθώδη αδιέξοδα της σκέψης των κουρασμένων και ξενυχτισμένων οδοιπόρων. Μακρόσυρτες προτάσεις που μένουν ανολοκλήρωτες, άναρχη σύνταξη και αφθονία στερεοτύπων δημιουργούν μια νυσταλέα ατμόσφαιρα, που απλώνεται ως τον αναγνώστη για να τον υποβάλλει στη δοκιμασία της παραίτησης και της υπνηλίας. Αν μάλιστα έχει την ατυχία να διαβάζει τον Εύμαιο μεταμεσονύχτια, αναμφίβολα, θα καταλήξει στην αγκαλιά του "Μέρφυ"! 
Ο "Εύμαιος" είναι ένα από τα πιο αριστοτεχνικά δομημένα κεφάλαια του "Οδυσσέα". Ο τρόπος με τον οποίον "σβήνει" είναι αριστουργηματικός. Ο αόρατος αφηγητής του θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο Μπλουμ (ως επίδοξος συγγραφέας) σε μια προσπάθειά του να αφηγηθεί λογοτεχνικά τις εμπειρίες του από το Καταφύγιο των αμαξάδων. Αν και η πρόζα είναι, τις περισσότερες φορές, μπλουμική, πλήθος στοιχείων συνηγορούν για το αντίθετο, προκαλώντας για μια ακόμη φορά τους μελετητές του Τζόυς!    





Μεταφραστικά σχόλια

Για μια ακόμη φορά ο Καψάσκης δεν κατάφερε να αποδώσει σε ικανοποιητικό βαθμό το ύφος του επεισοδίου. Η μεταφραστική του ατολμία και αστοχία προδίδουν το κείμενο. Επιπλέον, σ' αυτό το αλλόκοτο κεφάλαιο, πολύ συχνά, προσπαθεί να εξομαλύνει την ιδιόρρυθμη σύνταξη του πρωτοτύπου αλλοιώνοντας τη γραφή του Τζόυς.
Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ένα απόσπασμα, από την πρώτη παράγραφο του κεφαλαίου, που το μεταφράζει και ο Μαραγκόπουλος, μένοντας όμως πιστός στην ασυνταξία του αγγλικού κειμένου:

(Καψάσκης) "Στη συνέχεια, ύστερα απ' αυτά τα προεισαγωγικά και παρά το γεγονός ότι δεν θυμόταν να σήκωσε από το έδαφος το αρκούντως σαπουνισμένο μαντήλι του, μετά τις εξαιρετικές υπηρεσίες, που αυτό του είχε προσφέρει κατά το ξύρισμα, συνεχίζοντας το ξεσκόνισμα, προχώρησαν μαζί κατά μήκος της οδού Μπήβερ..."
"Accordingly, after a few such preliminaries, as, in spite of his having forgotten to take up his rather soapsuddy handkerchief after it had done yeoman service in the shaving line, brushing, they both walked together along Beaver street..."
(Μαραγκόπουλος) "Στη συνέχεια, ύστερα από κάτι τέτοια προκαταρκτικά, όπως, παρόλο που είχε ξεχάσει να σηκώσει το γεμάτο σαπουνάδες μαντήλι του αφού έκανε γενναία θητεία στην επιχείρηση ροκανίδια, το ξεσκόνισμα, περπάτησαν αμφότεροι στην οδό Μπήβερ..."

Σύμφωνα με τον Μαραγκόπουλο, η εκτενής δευτερεύουσα εναντιωματική πρόταση ("παρόλο που είχε ξεχάσει" έως "ροκανίδια") μένει ασυμπλήρωτη, ενώ το προηγούμενο "όπως" ολοκληρώνεται μετά στη φράση "το ξεσκόνισμα". Ο Καψάσκης αφαιρεί το "όπως" ("as") εξομαλύνοντας τη σύνταξη. Επίσης μεταφράζει το shaving ως ξύρισμα ενώ πρόκειται, σύμφωνα με τα συμφραζόμενα, για ροκανίδια. Άλλωστε λίγες σειρές παραπάνω το είχε μεταφράσει σωστά.




1. σελ. 633, 13η & 24η σειρά. Αντί για "λατζέρισσα" ("washkitchen"), πιο σωστό θα ήταν το "πλύστρα" (Gifford). Το αστείο εδώ γίνεται εντονότερο γιατί οι πλύστρες (ρούχων) βρίσκονται στην κατώτερη βαθμίδα του υπηρετικού προσωπικού καθώς δεν έχουν καμία επαφή με τους ένοικους του αρχοντικού.

2. σελ. 637, 10η σειρά. Πέρα πάλι από την αλλοίωση της σύνταξης, λείπουν μετά τη λέξη "Μάλλιγκαν" τα ακόλουθα: "ως καθοδηγητή, φιλόσοφο και φίλο". Το "εννοώ" δεν χρειάζεται.

3. σελ. 638, λίγο μετά τη μέση: "Το πλήθος των αμαξάδων..." ("The hoi polloi of jarvies..."). Εδώ ο Τζόυς χρησιμοποιεί το ελληνικό: "οι πολλοί". Ο Καψάσκης όχι μόνο δεν το διατηρεί στη μετάφραση αλλά δεν χρησιμοποιεί και πλάγια γραφή για να δείξει ότι βρίσκεται με αυτή τη μορφή στο πρωτότυπο.

4. σελ. 651, λίγο πάνω από τη μέση και μετά τη φράση: "έχει αποδειχθεί οριστικά..." λείπει το εξής: "από μερικά από τα πιο γνωστά εδάφια της Αγίας Γραφής, πέρα από συμπαρομαρτούντα στοιχεία".

5. σελ. 655, 14η σειρά: "Είχε περάσει αναρίθμητες φορές από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος...". Στο πρωτότυπο αναφέρει μόνο "Ακρωτήριο" χωρίς όνομα και, σύμφωνα με τον Gifford, εννοεί μάλλον το Χορν. Τώρα γιατί ο Καψάσκης παίρνει την πρωτοβουλία να βάλει όνομα στο Ακρωτήρι, δεν μπορώ να καταλάβω. Είναι πάντως μια τακτική που τη συνηθίζει.

6. σελ. 663, 12η σειρά από το τέλος: "όταν απογινόταν" ("when rotto"). Εννοεί: όταν κοκκίνιζε από το πολύ ποτό. Rotten with drink (Kiberd).

7. σελ. 671, 5η σειρά από το τέλος: "Εν τούτοις, η νεότης του Ιερέως..." ("It does though, St Joseph's sovereign..."). Πρόκειται για ένα σκοτεινό σημείο, που ο Gabler, στη διορθωμένη και αμφισβητούμενη έκδοσή του, συμπλήρωσε με κάποιες γαλλικές υβριστικές λέξεις ("thievery alors. Bandez! Figne toi trop"). Πάντως, ως έχει, θα μπορούσαμε να το μεταφράσουμε: "Εν τούτοις, η κυριαρχία του Αγ. Ιωσήφ...". Πρόκειται μάλλον για μια καλυμμένη βλασφημία καθώς γίνεται αναφορά στην κυριαρχία του Ιωσήφ, έναντι του Θεού, όσον αφορά στην πατρότητα του Χριστού επί γης (Gifford).

8. σελ. 674, 13η σειρά: "...από τον απαραίτητο Τζόουνς" ("...from the usual boy Jones..."). Boy Jones είναι ο ρουφιάνος στην ιρλανδική αργκό (Gifford). Συνεπώς θα το μετέφραζα: "... από τον συνήθη ρουφιάνο..." 












Σημειώσεις: Οι εικόνες με τη σειρά είναι: i) φωτογραφία εποχής όπου διακρίνεται το "Καταφύγιο του αμαξά", ii) έργο του Τάσου Δήμα, iii) έργο του Σαγκάλ με τίτλο "Εύμαιος", iv) φωτογραφία εποχής από το εσωτερικό του καταφύγιου. Στην ουσία πρόκειται για ένα είδος καντίνας, που συνήθως έμενε ανοιχτή όλη νύχτα, v) σχέδιο του R. Motherwell για την εικονογράφηση του κεφαλαίου στην έκδοση του Αρίωνα. Το μικρό απόσπασμα με τους κόκκινους χαρακτήρες είναι σε μετάφραση Μαραγκόπουλου από τον Οδηγό Ανάγνωσης του Οδυσσέα.


10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ακριβώς έτσι όπως τα λέτε...
Μετά την κόλαση της Κίρκης, επικρατούν ήρεμοι τόνοι
στις μεταμεσονύχτιες νυσταλέες συζητήσεις των Μπλουμ -Στήβεν.

Μου αρέσει η θέση του Τζόυς -διά στόματος Μπλουμ- στη σελίδα 661:
Η οριοθέτηση αλάνθαστων κανόνων .....άλλη διάλεκτο.
(Τη βρίσκω διαχρονική και επίκαιρη όσο ποτέ...)

ΥΓ. Στο μεταξύ διαβάζω σε e-book Πρεβελάκη (Ο ήλιος του θανάτου).
Σύντομα θα επανέλθω ...δημήτριος για να συνεχίσω με την Ιθάκη.
Σήριαλ κατάντησε ο Οδυσσέας για μένα τελικά...

κ.κ.

Ανώνυμος είπε...

Παράλειψη:
Θαύμασα τα ράφια της βιβλιοθήκης σας στην κορυφή της σελίδας.
Διακρίνω ενδιαφέροντες τίτλους, ανάμεσα στους οποίους την εκπληκτική "Βουή και μανία" του Φώκνερ.

Α, και ο πίνακας του Τάσου Δήμα εξαίσιος!

κ.κ.

ναυτίλος είπε...

Την Ιθάκη την τελείωσα πριν λίγες μέρες. Τώρα έχω καταπιαστεί με την Πηνελόπη... Έχω και την πίεση της Χρυσάνθης... "επιτέλους γράψε και για κάνα άλλο βιβλίο στο ιστολόγιο".
Τα ράφια αυτά της βιβλιοθήκης μου αποτελούνται αποκλειστικά από τις περίφημες εκδόσεις Folio Society. Όσον αφορά στο βιβλίο του Φώκνερ, πρόκειται για μια συλλεκτική έκδοση, στην οποία πραγματοποιήθηκε το όνειρο του Φώκνερ: για τα διάφορα χρονικά πεδία, τα οποία μπερδεύονται στην αφήγηση του Μπένζι, να χρησιμοποιούνται διαφορετικού χρώματος τυπογραφικά στοιχεία (συνολικά 14 χρώματα).

Ανώνυμος είπε...

Τι μου λέτε;
Εκπληκτικό να υπάρχουν διαφορετικά χρώματα για την καθε χρονική στιγμή.
(Αλλά και πολύ διευκολυντικό, κατά κάποιον τρόπο,
για να μη χάνεσαι στα διδαλώδη μονοπάτια του μυαλού του Μπέντζι...)

Ζηλεύω!!!


κ.κ.

Ανώνυμος είπε...

Άνθρωπέ μου, ως γνήσιος ματαιόδοξος φιλότεχνος, κάνατε ένα θεμελιώδες λάθος.

Εξαρτήσατε την εργασία σας από το να κάνετε κριτική στον Καψάσκη, ενώ θα έπρεπε να κάνετε μια χλιαρή αναφορά στην αρχή και να μεταφράσετε σιωπηλά τα τμήματα που χάνει η δική του μετάφραση.
Το υπερεγώ του δασκαλάκου σας κυρίευσε.

Η αγορά βρωμάει από κομπάνιον για το Τζόϋς, ακόμα και στην Ελλάδα αυτός ο ανελλήνιστος Μαραγκόπουλος έχει κάνει.

Ένα κομπάνιον παραπάνω τι να χρειάζεται; Για να δείξει την αρνητικότητα των σνόμπ που είναι επικριτικοί στις μεταφράσεις των άλλων, ξεχνώντας ότι κάθε μετάφραση είναι ερμηνεία που εξαρτάται από τις πληροφορίες τις βοηθητικές;

Λογικό είναι να έχει κάποιος καλύτερη εποπτεία του διακειμένου, όταν υπάρχει αφθονία πηγών ερμηνείας.

Τα ψήγματα που μεταφράζετε τα θεωρείτε καλύτερα από του Καψάσκη η εξειδικεύεστε ως ορθοπεδικός και ορθοπαιδικός μεταφράσεων;

Ματαιόσπουδα είναι όσα κάνατε μέχρι εδώ.

Καλύτερα να μεταφράζετε τις επιστολές του Τζόϋς στη γυναίκα του, να καυλώσει και κάποιος.

Και χειρότεροι από σας είναι όλοι αυτοί οι χάχες που μπαίνουν και σας κάνουν σχόλια, εμού συμπεριλαμβανομένου.

Αποτυχημένοι μικροαστοί που επιφυλάσσουν στα λογοτεχνικά έργα τη διαχείριση της περιουσίας που δεν απέκτησαν.

Τι κρίμα να είστε μια καρικατούρα Ευρωπαίου σνομπ.

Ούτε το θάρρος διαθέτετε για μια εκ νέου μετάφραση, ούτε έχετε τη διακριτικότητα να τοποθετηθείτε λεπτά απέναντι στον κόπο του άλλου.

Ελπίζω να μην έχετε παιδιά.

Τι αστεία κομίζετε γλαύκα ες Αθήνας. Σαν ήρωας του Τζόϋς που προκαλεί ένα μειδίαμα για την ανθρώπινη ματαιότητα.

Περαστικά σας.

ναυτίλος είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε (;)
Δε θεωρώ τον εαυτό μου επαγγελματία μεταφραστή καθώς δε διαθέτω προσόντα για κάτι τέτοιο και βέβαια δεν πληρώνομαι για τις αναρτήσεις που κάνω. Μακάρι να είχα την ικανότητα να καταπιαστώ με μια μετάφραση του Οδυσσέα.
Το ιστολόγιό μου δεν το διαβάζουν παρά καμιά πενηνταριά άτομα. Χαίρομαι ωστόσο για τη σπουδαιότητα που του δίνετε.
Αν προσέχατε τις αναρτήσεις θα βλέπατε ότι έχω χαρακτηρίσει τη μετάφρασή του ως άθλο. Ωστόσο διαβάζοντάς της παράλληλα με το πρωτότυπο διαπίστωσα ότι ο μεταφραστής πρόδωσε σε αρκετά κεφάλαια το ύφος του Τζόυς και ότι υπήρξαν πολλά λάθη. Κάποια από αυτά τα επισημαίνω για όποιον ενδιαφέρεται να τα διορθώσει στη μετάφραση που πρόκειται να διαβάσει ενώ πολλά τα κρατάω για το δικό μου αντίτυπο.
Αν κάτι με ενοχλεί στους επαγγελματίες κριτικούς είναι η τάση τους να εκθειάζουν και να βραβεύουν τους περισσότερους (και πρωτίστως τους οικείους) χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να εξετάσουν βαθύτερα το έργο τους. Ε, λοιπόν
η βραβευμένη μετάφραση του Καψάσκη είναι απλά αξιοπρεπής και τίποτα παραπάνω! Και πάλι καλά αν κρίνω από άλλες πολυπαινεμένες μεταφράσεις που ήταν απαράδεκτες (Ανδριανού απομημονεύματα).
Είναι άδικο για τον δημιουργό
να πιστεύεται ότι αυτή η μετάφραση
αποδίδει το έργο του.
Άθλος μεν (προσωπικός του Καψάσκη) αλλά δεν αντιπροσωπεύει με κανέναν τρόπο το βιβλίο του Τζόυς. Την Πηνελόπη που διαβάζω τώρα την έχει σχεδόν "εκτελέσει", όπως είχε κάνει σε μεγάλυτερο βαθμό και με τις Σειρήνες.
Αν διαφωνείτε με τις μεταφραστικές παρατηρήσεις μου, δεν έχετε παρά να τις αντικρούσετε με συγκεκριμένο τρόπο και όχι με γενικόλογα και περιφρονητικά
σχόλια. Προφανώς δεν έχετε μπει στον κόπο να διαβάσετε το έργο. Καταβροχθίσατε μόνο τη μετάφρασή του και νιώσατε θιγμένος όταν κάποιος σας είπε ότι αυτό που διαβάσατε απέχει πολύ από το πρωτότυπο. Ακόμα και η ανάγνωση αγαπητέ ανώνυμε θέλεί τον κόπο της.
Όσο για το υβριστικό σχόλιο περί Μαραγκόπουλου, η ανωνυμία σας τα λέει όλα!

Ανώνυμος είπε...

Από πότε το ανελλήνιστος είναι ύβρις;

Δεν είναι ύβρις να κοπιάρεις τα κομπάνιον των άλλων και να κάνεις το ειδικό; Για το Μαραγκόπουλο λέω.
Τι προσθέτει στη παγκόσμια βιβλιογραφία του Τζόϋς, εκτός από το εθνικό σπορ της κλεπτοκρατίας;

Και τι προσθέτει το δικό σας πόνημα;
Διευκολύνει αυτούς που δεν έκαναν τον κόπο να μάθουν μια ξένη γλώσσα.
Βοηθάει να κατέβει ο Τζόϋς στην εύπεπτη μετριότητα, στον αναγνώστη που δεν θα κάνει τον κόπο να ανακαλύψει τίποτα, αλλά θα σας δοξάσει ως ειδήμονα.

Τώρα θα μου πεις ο άλλος βγάζει 20 χρόνια λογοτεχνικό περιοδικό χωρίς να ξέρει μια ξένη γλώσσα.

Δεν διαφωνώ με τις μεταφραστικές σας παρατηρήσεις, διαφωνώ με το ήθος του πονήματός σας.

Δεν υπερασπίζομαι τον Καψάσκη απλά με ενοχλεί ο επαρχιωτισμός που εγκαθίσταται ως παράσιτο στα μεγάλα έργα.

Οι αντιφάσεις σας είναι ελληνικές πολύ ελληνικές. Το επαινείται ως σύνολο και το αμφισβητείτε στην πλησία ανάγνωση.

Έχετε ακριβώς τις αμφιθυμίες του φιλοτέχνου. Ο Τζόϋς δεν είναι παρά μια πρόφαση για να παροχετεύσετε το υπερτροφικό υπερεγώ σας.

Εσείς νομίζετε ότι κάνετε κάτι για το βιβλίο κι εγώ σας προτείνω να δείτε το όλο πόνημα σαν το ψυχογράφημα του εν Ελλάδι ψυχαναγκασμένου φιλοτέχνου.

Δεν έχω την απαίτηση να το καταλάβετε.

Έχω την ελπίδα να κλονιστείτε και να ελέγξετε περισσότερο τη θέση από όπου εκφέρετε τους λόγους σας.

Όπως τους εκφέρω εγώ εν είδει αυτοκριτικής ως πρώην ομοιοπαθής σας. Δεν είμαι ανωτερός σας, απλώς απεξαρτημένος από αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με αυτό τον τρόπο με το Τζόϋς.

Αν δεν καταλάβατε, δεν κρίνω τη δουλειά για τον Τζόϋς που κάνατε, αλλά την εμφανή παθολογία των προθέσεών σας. Ως παθών, όχι ως εποπτεύων.

Οι αντιδράσεις σας προβλεπόμενες. Ελπίζω και στην αυτοσυνείδηση της ματαιότητας του προτάγματός σας.


Το Μιχαήλ Ροκόπουλος, σας αφαιρεί κάπως τα ζίου ζίτσου των δημοσιογράφων περί ανωνυμίας;

Να είστε καλά και να παρέχετε την ενέργειά σας σε πιο εποικοδομητικά πράγματα.

Αυτό που μου αποδίδετε ότι διαβάζω ιεροπρεπώς και ακρίτως τη μετάφραση του Καψάσκη, δεν λέει τίποτα για μένα, λέει όμως πολλά για σας. Είναι σαν την φροντίδα για τη γραμμή του Κομμουνιστικοιύ Κόμματος.

Γι ατό προτείνω την μετάφραση του Καψάσκη να την χαρακτηρίσετε Οπορτουνιστική.

Να είστε καλά και να παρέχετε την ενέργειά σας σε πιο εποικοδομητικά πράγματα.

Είδατε πως εναοχλεί όταν κάποιος εφαρμόζει στο πόνημα σας τις αρχές που εφαρμόζετε στη μετάφραση του Καψάσκη. Καταστροφική συζήτηση.

Δεν θα συνεχίσω, απλά θα κάνω την αυτοκριτική μου για το πόσο έχω από την αρρώστια σας μέσα μου για να αναλάβω το λόγο.

Ελπίζω να το κάνετε κι εσείς.

Προσπαθείτε να παράγετε ανωτερότητα για τον εαυτό σας ασχολούμενος με τα υψηλά έργα,αλλά παράγετε κατωτερότητα ψυχαναγκαστικού.

Σας λείπει η γενναιοδωρία του δημιουργού. Αυτήν σας εύχομαι, από τώρα που είστε αναγνώστης.

Εσείς θέλετε να κοιτάξω τον Τζόϋς. Αν εξαιρέσει κανείς τα όσα διορθώνετε στον Καψάσκη, η βιβλιογραφία είναι κάτι παραπάνω από κεκορεσμένη.
Εγώ κοιτάζω εσάς. Ελπίζω να σας έγινε κατανοητό.

ναυτίλος είπε...

Αγαπητέ κ... Προκόπουλε,
mea culpa...
Αφού υπέβαλα το εγώ μου στη βάσανο της αυτοκριτικής, αποφασίσαμε (το εγώ μου κι εγώ) τα κάτωθι:
1. Να θεωρούμε στο εξής παν μεταφραστικό έργο, a priori, ως αξιόλογο και υπεράνω πάσης κριτικής.
2. Να θεωρούμε τα "κομπάνιον" Ελλήνων (ιδιαίτερα αν τα ονόματά τους τελειώνουν σε -πουλος) ως προϊόντα υποκλοπής.
3. Να μην αγοράζουμε λογοτεχνικά περιοδικά (ιδιαίτερα αυτά που κυκλοφορούν για 20 χρόνια ...ή μήπως είναι παραπάνω;) πριν μας επιδείξουν οι εκδότες τους πιστοποιητικά γλωσσικής επάρκειας τουλάχιστον σε μια ξένη γλώσσα (αγγλικά ή ... μήπως και ισπανικά;)
4. Να μην ξαναδιευκολύνουμε τεμπέληδες και μέτριους αναγνώστες που δεν έκαναν τον κόπο να μάθουν μια ξένη γλώσσα.
5. Να παρέχουμε την ενέργειά μας στο εποικοδομητικό αυτομαστίγωμα (ως εξιλασμό) τρις, ημερησίως, με βιβλία ζηλόφθονων και κομπλεξικών ποετάριων της ημεδαπής.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Ναυτίλε, απορώ πως αφήνεσαι και χάνεις τον πολύτιμο χρόνο σου απαντώντας σε παραληρήματα.

Ανώνυμος είπε...

Όχι καλέ μου, είναι πολλά όλα αυτά.

Να πάψετε απλά να επιφυλάσσετε στα βιβλία την αντιμετώπιση που επιφυλάσσουν οι νεόπλουτοι στα καγιέν τους.

Και να κομίζετε γλαύκες εν Αθήναις πιο ήπια. Η ματαιοδοξία σας είναι που φορτίζει άσχημα το πόνημά σας.

Επαναδιατάξτετο,αφού αποσβέσετε τη φιλοδοξία που σας ξεκίνησε.Για να έχετε μιαν ελπίδα.

Ακόμα να το καταλάβετε;...:)

Το ευχαριστώ που μου χρωστάτε να το χαρίσετε στους υπολοίπους ματαιόδοξους που σας θαυμάζουν.

Υ.Γ. Ανώνυμε, τον πολύτιμο χρόνο του τον χάνει για τον χτύπησα κατάκαρδα, ως πρώην παθών.
Εσείς μπορείτε να μείνετε στην ασημαντότητά σας.

Μιχαήλ, για του φίλους Μιχάλης