Τα απομεινάρια μιας μέρας

"It seems increasingly likely that I really will undertake the expedition that has been preoccupying my imagination now for some days. An expedition, I should say, which I will undertake alone, in the comfort of Mr Farraday's Ford; an expedition which, as I foresee it, will take me through much of the finest countryside of England to the West Country, and may keep me away from Darlington Hall for as much as five or six days".

"Miss Kenton, with her great affection for this house, with her exemplary professionalism, was just the factor needed to enable me to complete a fully satisfactory staff plan for Darlington Hall". (The remains of the day)
Θαυμάσιο το μυθιστόρημα του (νομπελίστα πια) Καζούο Ισιγκούρο. Αριστοτεχνικά γραμμένο, με υποδόρια ειρωνεία, με τουλάχιστον δύο επίπεδα ανάγνωσης και με έναν "αναξιόπιστο αφηγητή" (unreliable narrator) που δεν σου αποκαλύπτεται ακόμα και όταν στην πρωτοπρόσωπη αφήγησή του δείχνει να εξομολογείται στον αναγνώστη όλες τις σκέψεις του (χαρακτηριστικό το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο). Έτσι ο αναγνώστης καλείται να πάρει σχεδόν τη θέση της Miss Kenton και να προσπαθήσει να εξιχνιάσει τα πραγματικά συναισθήματα του μπάτλερ-αφηγητή. Αυτό είναι και ένα από τα πιο συναρπαστικά παιχνίδια στα οποία ο συγγραφέας προσκαλεί τον αναγνώστη.
Βέβαια, όταν διαβάζεις ένα από τα καλύτερα βιβλία ενός συγγραφέα που πήρε πρόσφατα το βραβείο νόμπελ, είναι φυσικό να αναρωτηθείς αν το άξιζε. Πιστεύω πως ναι, αφού με το ίδιο βραβείο νόμπελ έχουν τιμηθεί και άλλοι αξιόλογοι λογοτέχνες, όπως ο Παμούκ, ο Μοντιανό, η Γκόρντιμερ...
Αν τώρα κάποιος θεωρεί ότι αυτό το βραβείο πρέπει να δίνεται σε συγγραφείς που ανοίγουν νέους δρόμους στην τέχνη τους, που μας κάνουν να βλέπουμε τον κόσμο με άλλα μάτια και που τελειώνοντας την ανάγνωση ενός βιβλίου τους νιώθουμε διαφορετικοί απ' ό,τι ήμασταν πριν το ξεκινήσουμε, δηλαδή συγγραφείς όπως ο Τζόυς, ο Κάφκα, ο Προυστ, ο Μπροχ, ο Μούζιλ ή ο Μπέρνχαρντ (που ποτέ δεν πήραν νόμπελ) ή όπως ο Πιραντέλο, ο Φώκνερ, ο Έλιοτ, ο Πίντερ ή ο Μπέκετ (που το πήραν), σε αυτή την περίπτωση, πιστεύω, πως δεν το άξιζε!
Οι εικόνες είναι από την εικονογράφηση του Finn Campbell-Notman στις εκδόσεις Folio Society.