Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Αυτή η ατιμώρητη διαστροφή....






"Η βιβλιοθήκη προστατεύει από την έξωθεν εχθρότητα, φιλτράρει τους θορύβους του κόσμου, μετριάζει το κρύο που βασιλεύει στην ατμόσφαιρα, ενώ σου δίνει ταυτόχρονα και μια αίσθηση παντοδυναμίας. Γιατί η βιβλιοθήκη αμβλύνει το πεπερασμένο των ανθρώπινων δυνατοτήτων: αντιπροσωπεύει τη συμπύκνωση του χρόνου και του χώρου. Αθροίζει στα ράφια της όλα τα γεωλογικά στρώματα του παρελθόντος... Όλες οι περιοχές της γης βρίσκονται συγκεντρωμένες σ' αυτά, και οι πέντε ήπειροι με τα τοπία τους, το κλίμα τους, τους τρόπους ζωής τους. Ακόμη και τόποι φανταστικοί όπως η Λιλλιπούπολη, η Κακανία, η έρημος των Ταρτάρων ή η κομητεία Γιοκναπατώφα, ή οι τόποι τους οποίους οι άνθρωποι σχεδόν δεν γνωρίζουν αλλά που οι συγγραφείς τους τούς έχουν από καιρό εξερευνήσει".






Σημειώσεις: Τα παραπάνω προέρχονται από το βιβλιοφιλικό ανάγνωσμα των εκδόσεων Άγρα: "Βιβλιοθήκες γεμάτες φαντάσματα" του Ζακ Μποννέ. Ο τίτλος είναι ένας χαρακτηρισμός του Βαλερύ Λαρμπώ για την ανάγνωση βιβλίων ("Ce vice impuni"). H φωτογραφία είναι από τη βιβλιοθήκη μου. Το πάνω ράφι περιέχει βιβλία των εκδόσεων Folio society και το κάτω Pleiade του Gallimard.


7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλή μας χρονιά μ' ένα μικρό δωράκι για ...βιβλιοεθισμένους!



Βιβλία ανοιχτά, Βιβλιοθήκες γεμάτες…

A good book has no ending
R.D. Cumming

Γιατί όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο να έχει ανοιχτό βιβλίο, νιώθουμε έναν σεβασμό; Πού ακριβώς βρίσκεται αυτός/αυτή που διαβάζει; Γιατί το φως στις βιβλιοθήκες είναι πάντα πιο φωτεινό; Γιατί οι άνθρωποι των βιβλιοθηκών έχουν μια διάχυτη ευγένεια σε κάθε κίνησή τους; Τι ακριβώς γεύονται; Το ανακαλύπτουν μέσα στα βιβλία ή είναι αρκετό το διαρκές άγγιγμα των βιβλίων που κάνουν; Οι άνθρωποι των βιβλιοθηκών πώς φαντάζονται τον κόσμο; Γιατί οι άνθρωποι που διαβάζουν μοιάζουν μεταξύ τους όπου γης και όπου χρόνου; Ποια ακριβώς είναι η ουσία του διαβάσματος;
Και ακόμα, αν η πολιτική δεν μπορεί να αλλάξει (να κάνει καλύτερο) τον κόσμο, μήπως ο κόσμος του βιβλίου είναι ο καλύτερος δρόμος προς τούτο; Υπάρχει η δημοκρατία των Γραμμάτων; Πρέπει να την επινοήσουμε και πώς; Το ανοιχτό βιβλίο, η γεμάτη βιβλιοθήκη είναι το μονοπάτι γι’ αυτή τη δημοκρατία;
In books lies the soul of the whole Past Time: the articulate audible voice of the Past, when the body and material substance of it has altogether vanished like a dream.
(Thomas Carlyle)


κ.κ.

ναυτίλος είπε...

Υπέροχο! Σ' ευχαριστώ! Καλή χρονιά να 'χεις!

librarian είπε...

Μα τι τακτοποιημένη βιβλιοθήκη;
Καλή χρονιά γεμάτη καλά βιβλία!

ναυτίλος είπε...

Librarian, αυτό το κομάτι της βιβλιοθήκης μου, όπως και το άλλο που είναι στην επικεφαλίδα του blog, είναι από το δωμάτιο της κόρης μου. Η υπόλοιπη βιβλιοθήκη μου κάθε άλλο παρά τακτοποιημένη είναι...
Καλή σου χρονιά!

desperado είπε...

αν η μικρή αρχίζει και διαβάζει σαν τον μπαμπά, σε προειδοποιώ τα βιβλία θα σας κάνουν έξωση :-)

ναυτίλος είπε...

Desperado, η εικοσάχρονη πια κόρη μου, αφού πέρασε μια περίοδος κατά την οποία δεν διάβαζε σχεδόν καθόλου, πλην της Τζέην Ωστεν, ξαφνικά εδώ και λίγους μήνες άρχισε να διαβάζει (προς μεγάλη μου χαρά) τον Ξένο, τον Πέδρο Πάραμο και τώρα Άννα Καρένινα...

desperado είπε...

Α,εγώ νόμιζα πως ήταν μικρούλα ακόμη...Δεν ξεφεύγει, θα μπει και εκείνη στο χορό αργά ή γρήγορα. Ναυτίλε σου θυμίζω πως η βιβλιοφιλική μπλογκόσφαιρα περιμένει ακόμα φωτογραφίες από τη νέα σου βιβλιοθήκη :-)