Στόουνερ

"Στόουνερ", του Τζον Γουίλιαμς, εκδ. Gutenberg, σειρά Aldina, μετ. Αθηνά Δημητριάδου
Ένα καλό, στιβαρό και απολαυστικό μυθιστόρημα. Φτιαγμένο από απλά και γερά υλικά της καλής λογοτεχνίας. Η μεγάλη του αξία είναι η σκιαγράφηση του πρωταγωνιστή του, ένας χαρακτήρας κλασικός, δημιουργημένος για να παραμείνει στην ιστορία της λογοτεχνίας. Η παροιμοιώδης, βαθιά ριζωμένη αμηχανία του, η αναποφασιστικότητά του, η δειλία του μπρος στις συγκρούσεις με τους γύρω του και η αδιαπραγμάτευτη αγάπη του για τα κλασικά κείμενα είναι τα βασικά της στοιχεία. Όχι ότι δεν υπάρχουν αδυναμίες και κάποιες στερεότυπες σκηνές που θα μπορούσαν να λείπουν, αλλά όλες αυτές υποχωρούν μπροστά στην ενορχηστρωτική τέχνη του Γουίλιαμς να συνθέτει ένα εξαίρετο κονσέρτο για έναν χαρακτήρα και μια ολόκληρη ορχήστρα. Όσο για την εναρκτήρια σελίδα, έχει αναμφίβολα θέση σε ανθολογία.
Τελειώνοντας να σημειώσω τον θαυμασμό μου για την υπέροχα σχεδιασμένη έκδοση Aldina με την (άστοχη κατά τη γνώμη μου) εισαγωγή του McGahern, το έξοχο επίμετρο του Μπερλή, την καλή μετάφραση της Δημητριάδου και το πανέμορφο εξώφυλλο του Ρόρρη.
"Κι ήταν μια γνώση αυτή για την οποία δεν μπορούσε να μιλήσει, μα που τον άλλαξε ριζικά από τη στιγμή που την κατέκτησε τόσο, ώστε κανένας δεν μπορούσε να αμφισβητήσει την ύπαρξή της."

"Ωραία.Βλέπω ότι αρχίσατε τις σπουδές σας εδώ ως φοιτητής της Γεωπονικής και ότι κάποια στιγμή στη διάρκεια του δεύτερου έτους αλλάξατε και στραφήκατε στη Λογοτεχνία.Σωστά;"
"Μάλιστα, κύριε", είπε ο Στόουνερ...
"Και τι σκοπεύετε να κάνετε στη συνέχεια;"
"Δεν ξέρω"
"Μα δεν ξέρετε, κύριε Στόουνερ;", τον ρώτησε. "Δεν έχετε μάθει ακόμα τον εαυτό σας; Θα γίνετε δάσκαλος".
Ξαφνικά ο Σλόουν του φάνηκε πολύ απόμακρος, οι τοίχοι του γραφείου εξαφανίστηκαν. Ένιωθε να μετεωρίζεται στον αέρα, άκουσε τον εαυτό του να ρωτάει: "Είστε βέβαιος;"
"Είμαι βέβαιος", είπε ο καθηγητής χαμηλόφωνα.
"Μα πώς το ξέρετε; Πώς μπορείτε να είστε τόσο σίγουρος;"
"Είναι έρωτας, κύριε Στόουνερ", είπε εύθυμα ο Σλόουν. "Είστε ερωτευμένος. Τόσο απλό είναι".