Ζίγκμουντ Μπάουμαν, "Πλούτος και ανισότητα", εκδ. Οκτώ, μετ. Γιώργος Λαμπράκος.
Ακόμα ένα υπέροχο δοκίμιο του Πολωνού κοινωνιολόγου! Σταχυολογώ μερικά αποσπάσματα:
"Αν οι άνθρωποι πιστεύουν πως κάτι είναι αληθές, το καθιστούν αληθές με τον τρόπο που συμπεριφέρονται" (W.I. Thomas & F. Znaciecki)
"Για τους περισσότερους ανθρώπους, τον περισσότερο καιρό, "άδικο" σήμαινε την απομάκρυνση από το "φυσικό" (διάβαζε: το σύνηθες)".
"Ο κόσμος φαίνεται να είναι καλά προστατευμένος, όχι από καταστροφές αλλά από τους προφήτες τους... Όπως ο Άρθουρ Κέστλερ μας θύμιζε διαρκώς (μάταια τρόπον τινά, μάταια), η τεχνητή τύφλωση είναι κληρονομική... Λέγεται πως η φωνή της Κασσάνδρας διαπέρασε τα τείχη κι όμως ο Τρωικός Πόλεμος έγινε."
"Από την κούνια έως τον τάφο εκπαιδευόμαστε και γυμναζόμαστε για να εκλαμβάνουμε τα καταστήματα ως φαρμακεία γεμάτα με φάρμακα που θα θεραπεύσουν ή τουλάχιστον θα απαλύνουν όλες τις ασθένειες και τις οδύνες της προσωπικής μας ζωής και της συμβίωσής μας με τους άλλους."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου