Θοδωρής Γκόνης & Ελένη Στρούλια: Εθνικός κήπος

"Μένει στη μνήμη μου, όπως κανένα άλλο απ' τα πάρκα που γνώρισα. Είναι η πεμπτουσία του πάρκου, η αίσθηση που έχει κανείς μερικές φορές όταν κοιτάζει έναν πίνακα ή ονειρεύεται έναν τόπο όπου θα ήθελε να βρίσκεται αλλά ποτέ δεν τον βρίσκει".
Ο Έντμουντ Κήλυ για τον Εθνικό Κήπο ή μήπως θα έπρεπε να τον ονομάζουμε Κήπο της Αμαλίας;

Φωτογραφίες (της Χρυσάνθης) από την πρωινή βόλτα παρέα με το έξοχο βιβλίο του Θοδωρή Γκόνη και της Ελένης Στρούλια για τον Εθνικό Κήπο, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγρα.

"Αγαπημένε, γλυκέ, αγγελικέ, καλέ μου πατέρα, τώρα ετοιμάζεται ο κήπος κοντά στο νέο παλάτι. Θα είναι μικρός, δυο φορές μεγαλύτερος από το λαχανόκηπο στο Όλντενμπουργκ..."
(Αμαλία. 1838)

"Όλα είναι μια δοκιμασία, όμως θα τους φυτέψω τόσο ωραία ώστε αυτός που έρχεται από τη θάλασσα να βλέπει το παλάτι μαζί με τους φοίνικες. Θα προσφέρουν μια εικόνα της Ανατολής. Ήδη αναπτύσσονται θαυμάσια και φαντάζομαι πώς θα κάνουν τον περίπατό τους οι άνθρωποι ύστερα από τριακόσια χρόνια κάτω από αυτούς".
(Αμαλία, 1846)

"Χθες χάρηκα, που οι φοίνικές μου από την Ίο έφτασαν στον Πειραιά και τώρα καταστρώνουν σχέδια μεταφοράς αυτών των γιγάντων, γιατί είναι τεράστιοι και δεν υπάρχουν αμάξια να τους μεταφέρουν. όταν ο ένας φορτώθηκε στο πλοίο, αυτό έγειρε από τη μία μεριά. Χρειάστηκαν πάνω από 3 μήνες για να φτάσουν εδώ. Εικοσιδύο μέτρα ύψος ο καθένας τους.", "Φυτέψαμε και 40 μικρούς φοίνικες που προέρχονται από σπόρους. Αυτοί θα είναι για τους ερχόμενους αιώνες" (Αμαλία 1846)