Θα ήθελα να γνωρίζω ιαπωνικά για να μπορώ να διαβάζω στο πρωτότυπο συγγραφείς σαν τον
Καουαμπάτα, τον Τανιζάκι, τον Μισίμα και τον Ινοουέ. Έχω την αίσθηση ότι λογοτεχνικά κείμενα γραμμένα σε αυτή τη γλώσσα δεν είναι εύκολο να μεταφερθούν σε άλλες γλώσσες.
Έξοχες ιστορίες, έκτασης δύο έως το πολύ πέντε σελίδων, που αποπνέουν μια ακαταμάχητη γοητεία. Αργές, ατμοσφαιρικές με κυρίαρχα τα θέματα της ομορφιάς, του θανάτου, της αθωότητας...
Ιδιόμορφη προσωπικότητα ο Καουαμπάτα και διαφωτιστικότατο το επίμετρο του μεταφραστή, Παναγιώτη Ευαγγελίδη, για τη ζωή και το έργο του.
Ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει στην ιστορία «Ενα ηλιόλουστο μέρος» (1923): «Εχω τη μανία να καρφώνω τους γύρω μου με τα μάτια, σε σημείο να τους κάνω σχεδόν να γυρίζουν αλλού το κεφάλι. Αναρωτήθηκα πολλές φορές τι θα μπορούσα να κάνω για να αλλάξω αυτή τη συνήθεια, μου είναι όμως οδυνηρό να σταματήσω να κοιτάζω τα πρόσωπα των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου