Σκέψεις του Νοβάλις στη μετάφραση του Σταμπουλού από τις εκδόσεις Στιγμή, που μόλις τελείωσα. Βιβλίο γεμάτο από αφορισμούς και σκέψεις άλλοτε αποσπασματικές και άλλοτε αινιγματικές. Συχνά πολύπλοκες ή ακατανόητες αλλά και θαυμαστές.
"... Θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει τα μάτια κλειδοκύμβαλον φωτός. Το μάτι εκφράζεται με ανάλογο τρόπο, όπως οι φωνητικές χορδές, με υψηλότερες και χαμηλότερες νότες (τα φωνήεντα), με ασθενέστερους και ισχυρότερους λαμπυρισμούς. Δεν θα έπρεπε τα χρώματα να είναι φαέθοντα σύμφωνα;"
"Μία ιδέα είναι τόσο περισσότερη ευδόκιμη, ατομική και ερεθιστική, όσο πιο πολύτροπες σκέψεις, κόσμοι και διαθέσεις διασταυρώνονται και εναρμονίζονται σε αυτήν. Όταν ένα έργο διαθέτει περισσότερες αφορμές, σημάνσεις, ποικίλα ενδιαφέροντα, εστίες προσέγγισης γενικώς, πλείονες τρόπους να εννοηθεί και αγαπηθεί, τότε είναι σε ύψιστο βαθμό ενδιαφέρον -αυθεντική εκβολή της προσωπικότητας. Όπως προσομοιάζουν τρόπον τινά οι πλέον εξέχοντες και οι απλοί άνθρωποι, οι νοητοί σε λίγους και οι νοητοί σε όλους, ομοίως εξισώνονται και τα βιβλία. Ίσως το ποιοτικότατο βιβλίο εξισώνεται με το αλφαβητάριο. Γενικώς, συμβαίνει με τα βιβλία ό,τι με όλα τα πράγματα και τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος είναι πηγή αναλογιών για το σύμπαν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου